Ξυπόλυτοι τρέχουμε καλύτερα

 Το καλύτερο παπούτσι για τρέξιμο είναι τελικά αυτό που μας χάρισε η φύση, δηλαδή το γυμνό πόδι μας, σύμφωνα με μια νέα αμερικανο-κενυατική επιστημονική έρευνα (με ελληνική συμμετοχή και αυτή!), που για πρώτη φορά έρχεται να ανατρέψει τα μέχρι τώρα δεδομένα, να δικαιώσει τους διάσημους ξυπόλυτους δρομείς (όπως ο Αιθίοπας Αμπέμπε Μπικίλα που νίκησε με παγκόσμιο ρεκόρ στον Μαραθώνιο των Ολυμπιακών αγώνων του 1960), αλλά και να βάλει σε ανησυχίες τις…

πολυεθνικές εταιρίες αθλητικών ειδών.

Η έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή εξελικτικής βιολογίας Ντάνιελ Λίμπερμαν του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, σε συνεργασία με ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και του Μόι στην Κένυα (από τα δύο τελευταία πανεπιστήμια συνεργάστηκε ο ελληνικής καταγωγής ερευνητής Γιάννης Πιτσιλαδής), η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία και το BBC, διαπίστωσε ότι οι ξυπόλυτοι δρομείς έχουν λιγότερες πιθανότητες να τραυματίσουν σοβαρά τα πόδια τους, γιατί έχουν το πόδι τους, όταν τρέχουν, σε διαφορετική και καλύτερη θέση από ό,τι όταν φοράνε τα ακριβά παπούτσια τους.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι «παπουτσωμένοι» δρομείς τείνουν να ακουμπάνε το έδαφος με τις φτέρνες τους πρώτα, ενώ οι ξυπόλυτοι ακουμπάνε πρώτα το μπροστινό μέρος του πέλματος πίσω από το μεγάλο δάχτυλο, τη μέση ή τις πλευρές του πέλματος. Στην δεύτερη περίπτωση, το «χτύπημα» του ποδιού στο έδαφος είναι πιο ασφαλές και λιγότερο επικίνδυνο να προκαλέσει ζημιά στο πόδι.

Σύμφωνα με την έρευνα, τα τρία τέταρτα των δρομέων με παπούτσια ακουμπάνε με δύναμη πρώτα τις φτέρνες τους στο δρόμο (περίπου 1.000 φορές για κάθε μίλι) και, μολονότι τα σύγχρονα αθλητικά παπούτσια βοηθάνε στην κατανομή του βάρους του ανθρώπου, δεν μπορούν να απορροφήσουν πλήρως αυτά τα συνεχή χτυπήματα, με συνέπεια το 30% έως 75% των τακτικών δρομέων κάθε χρόνο να υποφέρουν από αλλεπάλληλους τραυματισμούς.

«Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα νομίζουν ότι το ξυπόλυτο τρέξιμο είναι επικίνδυνο και τραυματίζει το πόδι, όμως στην πραγματικότητα μπορείς να τρέξεις ξυπόλυτος στις πιο σκληρές επιφάνειες του πλανήτη χωρίς την παραμικρή δυσφορία και πόνο. Το μόνο που χρειάζεσαι, είναι λίγους κάλλους για να αποφύγεις το γδάρσιμο του δέρματος στα πόδια σου», δήλωσε ο καθηγητής Λίμπερμαν.

Συγκρίνοντας -με τη βοήθεια καμερών υψηλής ανάλυσης και τρισδιάστατης ανάλυσης- δρομείς που πάντα έτρεχαν ξυπόλυτοι, με δρομείς που πάντα φορούσαν παπούτσια και άλλους που φορούσαν, αλλά μετά τα έβγαλαν, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι πρώτοι τρέχουν καλύτερα και χρησιμοποιούν τους μυς τους πιο αποτελεσματικά.
Ο Λίμπερμαν προειδοποίησε πάντως να μην πιάσει καμία μανία τους ανθρώπους να βγάλουν ξαφνικά τα παπούτσια τους και…να πάρουν τα βουνά, αλλά συνέστησε να το κάνουν σιγά-σιγά για να συνηθίσουν οι γάμπες και τα πόδια τους κατά την μεταβατική φάση.

Θύμισε επίσης ότι το σύγχρονο αθλητικό παπούτσι εφευρέθηκε μόλις στη δεκαετία του ΄70, όταν οι ανταγωνιστικές γερμανικές εταιρίες Adidas και Puma προώθησαν τα προϊόντα τους σε όλα τα νοικοκυριά, για να ακολουθήσουν άλλες εταιρίες όπως η αμερικανική Nike. Όμως είχαν προηγηθεί αρκετά εκατομμύρια χρόνια εξελικτικής πορείας για τους…ξυπόλυτους αυτού του πλανήτη.

Μερικές πάντως εταιρίες υποδημάτων, διαβλέποντας μια νέα αγορά, άρχισαν ήδη να κυκλοφορούν στην αγορά παπούτσια με σόλα τόσο λεπτή όσο το δέρμα του πέλματος.

eleftheri-epistimi