Πυξίδες τρελαίνονται, πλοία εξαφανίζονται, ρουφήχτρες αιφνιδιάζουν!
Δέος προκαλούν τα μυστήρια των ωκεανών σε όλους τους ανθρώπους, ναυτικούς και μη. Ασκείται μια ανεξήγητη σαγήνη, εξάπτοντας πάντα με την ίδια δυναμική την περιέργεια θαλασσοπόρων, δυτών αλλά και ταξιδιωτών.
Πάντα οι άνθρωποι ήθελαν να εξερευνήσουν τα ανεξήγητα φαινόμενα προσπαθώντας να «δαμάσουν» την περιέργειά τους. Οι βυθοί των απέραντων ωκεανών κέρδισαν μία ξεχωριστή θέση ακόμα και στην παγκόσμια λογοτεχνία με πρωτοπόρο τον Γάλλο μυθιστορηματογράφο Ιούλιο Βερν.
Το Τρίγωνο των Βερμούδων και ο Ιπτάμενος Ολλανδός.
Ο μύθος-πρωταγωνιστής των ωκεανών που ακόμη και σήμερα προκαλεί φόβο και τρόμο στους ανθρώπους ανά τον κόσμο. Είναι στοιχειωμένο από τον «Ιπτάμενο Ολλανδό» καθώς ο βυθός του Τριγώνου των Βερμούδων εξαφανίζει πλοία και πληρώματα, χωρίς να μένουν πίσω ίχνη.
Το μυθικό τρίγωνο εκτείνεται από το Αρχιπέλαγος των Βερμούδων προς τη Φλόριντα και το Πουέρτο Ρίκο. Η πρώτη εξαφάνιση στο θρυλικό βυθό της περιοχής έγινε το 1918 όταν ένα αμερικανικό πλοίο εφοδιασμού χάθηκε δίχως να αφήσει πίσω ίχνη. Από τότε έχουν εξαφανιστεί περίπου 140 πλοία και αεροπλάνα μαζί με τα πληρώματα και τους επιβαίνοντες.
Μια από τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι ναυτικοί για να ξορκίσουν τον «Ιπτάμενο Ολλανδό» είναι η τοποθέτηση πετάλων από τα άλογα στα κατάρτια. Αρκετά διαδεδομένη είναι και η πεποίθηση ότι η Ατλαντίδα βρίσκεται στο βυθό του τριγώνου.
Με βάση τις επιστημονικές εκδοχές το φαινόμενο δεν οφείλεται στον «Ιπτάμενο Ολλανδό» αλλά ή στο ρεύμα του κόλπου και σε άλλα υποθαλάσσια ρεύματα ικανά να παρασύρουν συντρίμμια σε μεγάλη απόσταση ή στο άφθονο μεθάνιο που βρίσκεται στην υφαλοκρηπίδα και στο βυθό.
Κανείς δεν γνωρίζει γιατί το Τρίγωνο των Βερμούδων σταμάτησε να καταβροχθίζει πλοία τη δεκαετία του ’80.
Δεξιόστροφα και ζεστά τα κύματα στη Θάλασσα των Σαργασσών.
Η θαλάσσια περιοχή που έγινε γνωστή και ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο από τα μυθιστορήματα του Ιούλιου Βερν δεν απέχει πολύ από το Τρίγωνο των Βερμούδων. «Η τεράστια θαλάσσια πισίνα», σύμφωνα με τη «Δημοκρατία», «δίχως ακτές, με ζεστά νερά και κυρίως με τους δικούς της νόμους, βρίσκεται στα ανοιχτά του Ατλαντικού Ωκεανού».
Εκεί ο ήλιος ανατέλλει την ίδια ώρα στη Δύση και την Ανατολή, ενώ τα κύματα κινούνται δεξιόστροφα.
Η ιδιαιτερότητα της περιοχής είναι το βαθύ μπλε και η εξαιρετική καθαρότητα του νερού με μια υποθαλάσσια ορατότητα που ξεπερνά τα 200 πόδια βάθος.
Έγινε γνωστή από τις ληστείες σκαφών και τα ακυβέρνητα καράβια μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση των πληρωμάτων. Όσο για τα περίφημα ζεστά νερά της θάλασσας της Σαργκάσο εξηγούνται επιστημονικά ως εξής: Σε μια παγωμένη περιοχή, τα ήμερα θερμά νερά δημιουργούνται από τα ρεύματα.
Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας.
Γνωστό για τα «φονικά κύματα» και τα μεγάλα ναυάγια, το Ακρωτήρι αποκαλείται και «Ακρωτήρι των Καταιγίδων». Με τα κύματα συχνά να ξεπερνούν τα 30 μέτρα ύψος έχουν καταστρέψει πολλά πλοία στο παρελθόν.
Εικάζεται πως στο βυθό του ακρωτηρίου «φιλοξενούνται» πολλά ναυάγια καθώς τα «μοναχικά κύματα» όπως τα έχουν βαφτίσει οι επιστήμονες δημιουργούν θαλάσσιες κοιλότητες που έχουν τόσο βάθος όσο και ύψος.
UFO και στροβιλισμοί φωτεινών ακτίνων στις δυτικές Ινδίες.
Η θαλάσσια περιοχή στο Δυτικό μέρος του Ινδικού Ωκεανού και του Περσικού Κόλπου είναι φημισμένη για τους γιγάντιους φωτεινούς κύκλους-ρουφήχτρες πάνω στην επιφάνεια του νερού.
Σύμφωνα με τον Γερμανό ωκεανολόγο Κουρτ Κάλε οι φωτεινοί κύκλοι οφείλονται σε υποθαλάσσιους σεισμούς, των οποίων το αποτέλεσμα είναι το φωτοβόλο πλαγκτόν. Βέβαια, οι επιστήμονες ακόμα και σήμερα αδυνατούν να αποδείξουν πως οι φωτεινές ακτίνες πετάγονται μέσα στον κύκλο, με αποτέλεσμα η επικρατέστερη θεωρία να είναι εκείνη των UFO.
Η παλιρροϊκή δίνη του Maelstrom της Νορβηγίας
.
Η ρουφήχτρα του Maelstrom βρίσκεται στις δυτικές ακτές της Νορβηγίας όπου σχηματίζεται το πιο ισχυρό παλιρροϊκό φαινόμενο στον κόσμο.
Η παλιρροϊκή δίνη που υπολογίζεται πως έχει δέκα φορές περισσότερη δύναμη από ένα κύμα, καταφτάνει κάθε έξι ώρες στα ανοιχτά των νήσων Λοφούτεν παρασύροντας δεκάδες ναυτικούς.
Ανεξήγητοι είναι οι λόγοι για τους οποίους η ρουφήχτρα αλλάζει κατεύθυνση κάθε τρεις με τέσσερις μήνες.
Τα νερά του Διαβόλου.
Η θάλασσα του Διαβόλου ή αλλιώς το Τρίγωνο του Δράκου βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό κοντά στο χωριό Μιγιάκι. Είναι μία σεισμογενής ζώνη που είναι ενεργή ακόμα και σήμερα και έχει συχνούς κυκλώνες.
Με το θαλάσσιο στρώμα να μετακινείται συνεχώς νησιά εμφανίζονται και εξαφανίζονται διαρκώς.
Στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία αποδίδουν τις εξαφανίσεις ανθρώπων και πλοίων, ενώ σύμφωνα με θρύλους ο Δράκος στοιχειώνει τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου εδώ και αιώνες.
Οι ναυτικοί αποφεύγουν την περιοχή συστηματικά, έπειτα από τη μυστηριώδη εξαφάνιση εννέα πλοίων το 1950.
Περίεργο είναι το γεγονός πως την αποφεύγουν και τα θαλάσσια πτηνά, τα δελφίνια και οι φάλαινες.
πηγή: http://geoleon.blogspot.gr
