Μέσα σε ένα στάβλο, που όταν βρέχει πέφτουν χώματα και αναβλύζουν νερά από τις πέτρες και χειμώνα-καλοκαίρι μπαινοβγαίνουν τα ποντίκια, ένα επτάχρονο κοριτσάκι, η μικρή Μαρία, περιμένει την έλευση του νέου μέλους της οικογένειάς της.
Κάτω από αθλιότατες συνθήκες, εν έτει 2014, στα Πηγαϊδάκια του δήμου Φαιστού, το μικρό κορίτσι, η 26χρονη έγκυος μητέρα του και ο 30χρονος πατέρας του βρήκαν καταφύγιο στο πετρόκτιστο δωμάτιο, που τους παραχώρησε εδώ και 7 μήνες η επίσης πάμφτωχη γιαγιά τους και που παλιά χρησιμοποιούνταν ως στάβλος για τα ζώα. Εκεί, σε ένα χώρο 20 τετραγωνικών, αφού οικονομικώς δεν καθίσταται δυνατόν πουθενά αλλού να πάνε, προσπαθούν να διαβιώσουν.
Εκεί θα διαβάσουν το κοριτσάκι τους, εκεί θα κοιμηθούν και θα φάνε. Τώρα το χειμώνα και ειδικά τα βράδια η μικρή Μαρία κρύβεται στην αγκαλιά των γονιών της. Για να μη φοβάται, όπως αναφέρει η ίδια…
Αν κι ένας γείτονας τους λυπήθηκε και τους έδωσε ρεύμα, η μια και μοναδική λάμπα δε φτάνει για να φωτίσει το σκοτάδι.
Από την άλλη, τα ποντίκια κάθε λίγο και λιγάκι κάνουν παρέλαση και όταν πλέον κρύβονται στις μεγάλες τρύπες των τοίχων του δωματίου, τότε οι φωνές του μικρού παιδιού δε σταματούν…
Στο δωμάτιο υπάρχει και μια ξυλόσομπα, που επιστρατεύτηκε για τις ανάγκες της οικογένειας, όμως στην ουσία πόσο να εξυπηρετήσει, αφού το ένα και μοναδικό παράθυρο που υπάρχει, αν και έχει προστατευτικά κάγκελα – όπως οι φυλακές – και παντζούρια, δεν έχει τζάμια. Η σιδερένια πόρτα της εισόδου είναι σαπισμένη, ενώ παράλληλα το δωμάτιο δεν είναι σοβατισμένο, με τη σκεπή να είναι καλυμμένη από καλάμια και δοκάρια.
Η μητέρα και ο πατέρας της Μαρίας κάνουν ό,τι μπορούν για να διατηρήσουν το χώρο τους όσο το δυνατόν καθαρό. Τελευταία, δυστυχώς, στην καθαριότητα του σπιτιού τους συμβάλλει μόνο ο πατέρας Γιώργος Στρατάκης γιατί η 26χρονη Κατερίνα Στραταριδάκη, που διανύει τον τρίτο μήνα εγκυμοσύνης, έχει πάθει αποκόλληση πλακούντα και καθίσταται αναγκαία η ξεκούρασή της και βρίσκεται συνεχώς ξαπλωμένη.
Δύο χαλιά, που τους πρόσφερε κάτοικος του χωριού, κρύβουν τα βαθουλώματα, πάντως, στο πάτωμα και μόνο «αν είσαι γνώστης, δε θα σκοντάψεις», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η οικογένεια, προειδοποιώντας μας, όταν τους επισκεφθήκαμε, να είμαστε προσεχτικοί για να μη χτυπήσουμε. Η Κατερίνα χθες ήταν ξαπλωμένη σε έναν καναπέ, ο σύζυγός της δίπλα της καθόταν με την κόρη του στο τραπέζι, απέναντι από έναν νεροχύτη δίχως βρύση…
«Μένουμε εδώ γύρω στους 7 μήνες. Πριν μέναμε σε μια καλύβα, κοντά πάλι στα Πηγαϊδάκια. Μας λυπήθηκε η γιαγιά του συζύγου μου και μας έδωσε αυτό το σπίτι. Είναι πολύ δύσκολα εδώ. Δεν έχουμε τουαλέτα, το δωμάτιο που μένουμε δεν έχει σοβατιστεί και θα θέλαμε μια βοήθεια για να σοβατιστεί. Δεν έχουμε τίποτα, ούτε νερό για να μπορούμε να πλυθούμε και είναι πολύ δύσκολα κι εδώ. Είναι σα στάβλος ουσιαστικά. Είμαι στον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης και σκέφτομαι τώρα που θα έρθει το μωρό πώς θα είναι σε αυτή την κατάσταση κι αυτό. Έχω ένα κοριτσάκι 7 χρονών και γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολα. Ντρέπεται να φέρει τις φίλες της εδώ. Ντρέπομαι κι εγώ», αναφέρει η Κατερίνα.
Ο σύζυγός της από την Πόμπια είναι άνεργος και προσπαθεί να κάνει, όταν αυτά υπάρχουν, μεροκάματα. Στα Πηγαϊδάκια, όταν υπάρξει κάποιο μεροκάματο τον προτιμούν, όμως δε φτάνει αυτό, τώρα μάλιστα που τη βοηθά λόγω του προβλήματος της εγκυμοσύνης της σχεδόν στα πάντα.
«Έχω πρόβλημα με την εγκυμοσύνη, έχω αποκόλληση πλακούντα και μου έχει πει ο γιατρός να είμαι στο κρεβάτι. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Ο σύζυγος είναι αυτός που πλένει τα πιάτα έξω με το λάστιχο, πλένει τα ρούχα στο χέρι… Παλιά μέναμε στις Αρχάνες και σκεφτήκαμε να έρθουμε εδώ για καλύτερη ζωή, επειδή είναι και τα αγροτικά για να κάνει μεροκάματα. Οι άνθρωποι του χωριού, οι γειτόνοι, είναι πάρα πολύ καλοί, μας βοηθάνε. Αν δεν είχαμε κι αυτούς, δε θα μπορούσαμε να αντεπεξέλθουμε.
«Δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα. Δεν εργάζομαι, μένω εδώ για να βρίσκω μεροκάματα. Είναι πιο αγροτικά τα πράγματα, όπου έχει θερμοκήπια», συμπληρώνει ο Γιώργος, απαντώντας μας παράλληλα πως είναι ανασφάλιστος. Όσο για τη γυναίκα του «έχει βιβλιάριο από το ΙΚΑ, την ασφαλίζει με κάρτα ανεργίας και είναι μέχρι τα 30», όπως μας είπε.
Η γιαγιά του Γιώργου κ. Γεωργία Σφακιανάκη έκανε λόγο για την καλύβα λίγο έξω από τα Πηγαϊδάκια, που έμενε πριν και για ένα χρόνο το ζευγάρι μαζί με το παιδί τους. «Είχε τα πρόβατα ο πατέρας του Γιώργου εκεί και γύρισε ένα πλέγμα που κάνουν τις περιφράξεις κι έβαλε ένα νάιλον για να βάζει τις τροφές. Όταν πρωτοήρθαν στα Πηγαϊδάκια, δεν είχαν πού να κάτσουν κι έμεναν εκεί. Δεν έχω δύναμη να τους προσφέρω τίποτα άλλο. Ας είναι καλά όλο το χωριό. Ο κόσμος έχει ανέχεια. Είναι όμως αμαρτία αυτή την εποχή να έρθει ένα μωρό και να μένει εδώ μέσα με τα ποντίκια και με τα χώματα», μας είπε. «Ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες. Ζούσαν σε αθλιότερες, κάτω από ένα νάιλον. Αυτό είχε η μητέρα μου, αυτό μπορέσαμε και τους δώσαμε. Τους βοηθήσαμε και το καθαρίσαμε για να κάθονται πιο καλά από το νάιλον.
Είναι αμαρτία δύο νέοι άνθρωποι να ξεκινούν τη ζωή τους κάτω από τέτοιες συνθήκες. Μακάρι να είχα τη δυνατότητα να μπορώ να προσφέρω οικονομική ενίσχυση για να καταφέρω να το φτιάξω το δωμάτιο που μένουν, όμως δεν έχω. Αν κάποιος μπορεί να βοηθήσει να ζήσουν σε ένα πιο σωστό περιβάλλον, να κάνουν μια τουαλέτα για να μπορεί και το μωρό να κάνει ένα μπάνιο και μια κουζίνα για να έχουν ένα πιάτο φαΐ, να είναι στο δικό τους χώρο σαν φυσιολογικοί άνθρωποι και όχι σαν ζώα», σημείωσε ο θείος του Γιώργη Μιχάλης Σφακιανάκης.
Είναι αμαρτία δύο νέοι άνθρωποι να ξεκινούν τη ζωή τους κάτω από τέτοιες συνθήκες. Μακάρι να είχα τη δυνατότητα να μπορώ να προσφέρω οικονομική ενίσχυση για να καταφέρω να το φτιάξω το δωμάτιο που μένουν, όμως δεν έχω. Αν κάποιος μπορεί να βοηθήσει να ζήσουν σε ένα πιο σωστό περιβάλλον, να κάνουν μια τουαλέτα για να μπορεί και το μωρό να κάνει ένα μπάνιο και μια κουζίνα για να έχουν ένα πιάτο φαΐ, να είναι στο δικό τους χώρο σαν φυσιολογικοί άνθρωποι και όχι σαν ζώα», σημείωσε ο θείος του Γιώργη Μιχάλης Σφακιανάκης.
Πηγή: neakriti
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου