Όσο κρατά τούτη η ανάρτηση…

Να σας δροσίσω λιγάκι;

Ανοίξτε τα μάθια τση ψυχής, πιάστε με από το χέρι κι ελάτε ν’ακούσουμε μαζί αυτό εδώ το υπέροχο κομμάτι… έστω για όσο κρατά τούτη η ανάρτηση!

Τα βροχερά πρωινά μου στην κεντρική βιβλιοθήκη της πόλης. Λίγα βήματα από το πανεπιστήμιο…

Η ημέρα περνά με συναντήσεις, συνεντεύξεις, έρευνα και μπόλικο διάβασμα.

Χωρίς ομπρέλα.

Με την βροχή να μαστιγώνει το πρόσωπό μου.

Και μετά ζεστά ροφήματα στα στενά σοκάκια της πόλης κατά την διάρκεια του διαλείμματος.   

Και τα βράδια, όταν οι περισσότεροι ψάχνουν κάποια ανοιχτή pub, εγώ πάλι εκεί…

Να μυρίζω, να αγγίζω, να καταβροχθίζω!

Αυτή η περίοδος, λίγο μετά την εξεταστική, από τις αγαπημένες μου.

Χρόνος -συνήθως- για βόλτες στα σοκάκια της πόλης.

Κι αυτά που ανακαλύπτεις άλλοτε σε χαλαρώνουν…

Κι άλλοτε σε γεμίζουν με νοσταλγία.

Όπως χθες… που βρισκόμουν με παρέα στο Post Office.

Και τελικά, το όνομα του μαγαζιού δεν ήταν τυχαίο…

Προοικονομία!

             Ήσυχο μέρος για βραδιές με αγαπημένους φίλους και νοερές αγκαλιές.

Δίπλα στα ξύλα που καίγονταν στο τζάκι, ένα γραμματοκιβώτιο όπου ρίχνεις τα γράμματά σου και τα στέλνει το μαγαζί με δικά του έξοδα!

Γράμματα, φιλίες εξ’αποστάσεως και μπόλικα αγαπόνια στον αέρα…

Σας σκεφτόμουν και το ξέρετε!

Και κάπου εκεί, από το πουθενά, Ήλιος ζεστός σε καψαλίζει…

Και τι Ήλιος; Από τα βόρεια! Από την λίμνη με τα βοτσαλάκια…

Μα είναι δυνατόν, αναρωτιέμαι, διαβάζοντας σας μέσω κινητού;

Είναι και παραείναι!

Η φιλία είναι ένα λουλούδι που ανθίζει, όπως είπε και το Αριστάκι.

Και το ποδηλατάκι, αφού βασανιστήκαμε να το βρούμε, ταξίδεψε από εδώ έως την άλλη άκρη της γης, πίσω στην Πατρίδα, έβαλε τα πράσινα τα γιορτινά του, αγαπήθηκε και φωτογραφήθηκε για τα μάτια μας και μόνο όσο κανένα άλλο ποδηλατάκι…

Θα συντροφεύει τώρα τον πρωινό καφέ και τα δεκάδες -νοερά και μη- ταξίδια που έχουμε ακόμη μπροστά μας… μαζί!

Κι εκείνα τα βοτσαλάκια, όσο πάνε και πληθαίνουν…

Ξέρετε εσείς.. Σοφάκι, Μαράκι, Φλώρα, Πέτρα, Σμαραγδένια.

Μου αρέσει να σας δροσίζω όσο εσείς με ζεσταίνετε…

Απίθανο πράγμα η ομοιόσταση, ε;

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΕΙΠΑ;

(Η αλίευσις έγινε μέσω του διαδικτύου. Δεν πρόλαβα να αναρτήσω τις δικές μου..)

agrimio.wordpress.com