Υπάρχει μεγάλη διαφορά από αυτά που πραγματικά ισχύουν μέχρι αυτά που δυστυχώς θεωρούμε δεδομένα, σε σχέση με τον Πάτροκλο και τη θέση του στο μύθο.
Η συμβουλή σ’ αυτήν την περίπτωση είναι να διαβάσουν πρώτα οι ενδιαφερόμενοι την Ιλιάδα προσεκτικά, και μετά να καταλήγουν σε συμπεράσματα. Για παράδειγμα, πόσοι ξέρουν ότι ο Πάτροκλος, είχε μία μόνιμη ερωμένη, από την ηλικία των 17 χρόνων, και πέρασε την τελευταία του νύχτα στην αγκαλιά της; Η απάντηση είναι στην Ραψωδία Ι, στίχος 667. Η φήμη για την υποτιθέμενη ερωτική σχέση μεταξύ Αχιλλέα και Πατρόκλου, είναι εφεύρεση του Αισχύλου, στην τριλογία Αχιλλειίτιδα (από την οποία επιβίωσαν μόνον ελάχιστα σπαράγματα, χωρίς πολλές λεπτομέρειες), ωστόσο το περιεχόμενό της ανέλυσε διεξοδικά ο Πλάτωνας, στο Συμπόσιό του, αλλάζοντας τους ρόλους εραστή και ερωμένου. Από ‘κει βεβαίως το πήρε ο Απολλόδωρος ο Αλεξανδρευς ως δεδομένο, χωρίς περαιτέρω έρευνα, και το έβαλε στην Επιτομή του, με μόλις μία φράση (αγόρασα ολόκληρο το έργο για επιβεβαιώσω αυτήν την μηδαμινή καταχώρηση). Και μετά από αυτόν, ακολούθησαν οι Ρωμαίοι συγγραφείς, με την ομολογουμένως παγκόσμια εμβέλεια (καθόσον ο Δυτικός κόσμος θεωρεί ότι αποτελεί συνέχειά τους, αρά ανατρέχει ευκολότερα σε Ρωμαίους ποιητές όπως ο Βιργίλιος, ο Οβίδιος κλπ., παρά στον Έλληνα Όμηρο).
Συνομωσία; Αξίζει μόνο να διαβάσετε το 2 κεφάλαιο της Αινειάδας, για να καταλάβετε πόσο πολύ προσπάθησε ο καημένος ο Βιργίλιος να αλλάξει την εικόνα του Αινεία, που είναι τόσο μα τόσο χαρακτηριστική στην Ιλιάδα, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τις συναντήσεις του με τον Αχιλλέα και την κατάληξη των μονομαχιών με τους ήρωες του έπους. (Αλήθεια, γιατί δεν διαθέτει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας μία μετάφραση της Αινειάδας;)
Η συμβουλή σ’ αυτήν την περίπτωση είναι να διαβάσουν πρώτα οι ενδιαφερόμενοι την Ιλιάδα προσεκτικά, και μετά να καταλήγουν σε συμπεράσματα. Για παράδειγμα, πόσοι ξέρουν ότι ο Πάτροκλος, είχε μία μόνιμη ερωμένη, από την ηλικία των 17 χρόνων, και πέρασε την τελευταία του νύχτα στην αγκαλιά της; Η απάντηση είναι στην Ραψωδία Ι, στίχος 667. Η φήμη για την υποτιθέμενη ερωτική σχέση μεταξύ Αχιλλέα και Πατρόκλου, είναι εφεύρεση του Αισχύλου, στην τριλογία Αχιλλειίτιδα (από την οποία επιβίωσαν μόνον ελάχιστα σπαράγματα, χωρίς πολλές λεπτομέρειες), ωστόσο το περιεχόμενό της ανέλυσε διεξοδικά ο Πλάτωνας, στο Συμπόσιό του, αλλάζοντας τους ρόλους εραστή και ερωμένου. Από ‘κει βεβαίως το πήρε ο Απολλόδωρος ο Αλεξανδρευς ως δεδομένο, χωρίς περαιτέρω έρευνα, και το έβαλε στην Επιτομή του, με μόλις μία φράση (αγόρασα ολόκληρο το έργο για επιβεβαιώσω αυτήν την μηδαμινή καταχώρηση). Και μετά από αυτόν, ακολούθησαν οι Ρωμαίοι συγγραφείς, με την ομολογουμένως παγκόσμια εμβέλεια (καθόσον ο Δυτικός κόσμος θεωρεί ότι αποτελεί συνέχειά τους, αρά ανατρέχει ευκολότερα σε Ρωμαίους ποιητές όπως ο Βιργίλιος, ο Οβίδιος κλπ., παρά στον Έλληνα Όμηρο).
Συνομωσία; Αξίζει μόνο να διαβάσετε το 2 κεφάλαιο της Αινειάδας, για να καταλάβετε πόσο πολύ προσπάθησε ο καημένος ο Βιργίλιος να αλλάξει την εικόνα του Αινεία, που είναι τόσο μα τόσο χαρακτηριστική στην Ιλιάδα, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τις συναντήσεις του με τον Αχιλλέα και την κατάληξη των μονομαχιών με τους ήρωες του έπους. (Αλήθεια, γιατί δεν διαθέτει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας μία μετάφραση της Αινειάδας;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου