Ο Φεράντο Μποτέρο αποτελεί έναν από τους διασημότερους και πιο επιτυχημένους ζωγράφους και γλύπτες της Λατινικής Αμερικής που κατάφερε να δημιουργήσει το δικό του μοναδικό ύφος στα έργα του και να επιτύχει μια μεγάλη αναγνωρισμένη καριέρα σε Ευρώπη Αμερική και Ασία.
Ο Μποτέρο γεννήθηκε το 1932 στην Μεντεγίν της Κολομβίας. Ο πατέρας του ήταν έμπορος της πόλης αλλά δυστυχώς τον έχασε στην τρυφερή ηλικία των 2 ετών. Στα δώδεκά του ο μικρός Μποτέρο ύστερα από προτροπή ενός θείου του άρχισε να ασχολείται με την τέχνη της ταυρομαχίας, η οποία μπορεί να αποδείχτηκε ότι δεν ήταν η κλίση του, του έδωσε όμως την πρώτη του έμπνευση στα έργα του μαζί με τις εικόνες που είχα από την φύση και την ύπαιθρο στην οποία ανατράφηκε.
Το ταλέντο του Μποτέρο δεν άργησε να φανεί αφού όλες οι εικόνες της ζωής του αποτυπώνονταν πάνω στον καμβά, από τις ταυρομαχίες και την ύπαιθρο μέχρι και τη Γαλλική Επανάσταση για την οποία συχνά διάβαζε σε διάφορα βιβλία. Το 1952 έρχεται η πρώτη του ατομική έκθεση στην γκαλερί Leo Matiz, η οποία σημειώνει μεγάλη επιτυχία και τον καθιερώνει ανάμεσα στους τοπικού καλλιτεχνικούς κύκλους. Επιπλέον, τα χρήματα που αποκόμισε του εξασφάλισαν την μετάβασή του στην Ευρώπη όπου θα καταφέρει να βρει την αρχή της καλλιτεχνικής του ταυτότητας.
Τον ίδιο κιόλας χρόνο ο Φερνάντο Μποτέρο εγκαθίσταται στην Μαδρίτη για σπουδές ζωγραφικής στην... Ακαδημία του Σαν Φερνάντο όπου και παρέμεινε για περίπου ένα χρόνο μελετώντας κλασικα έργα. Επόμενος σταθμός του είναι η καλλιτεχνική πρωτεύουσα της δεκαετία του 1950 το Παρίσι όπου άντλησε μέρος των εμπνεύσεων του για να καταλήξει στη Φλωρεντία όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Αγίου Μάρκου, δίπλα σε μεγάλους δασκάλους όπως ο Μπέρενσον και ο Λόνγκι.
Η διαμονή του στην Ιταλία ολοκληρώνεται το 1955 όταν επιστρέφει στην πατρίδα του Μπογκοτά παραθέτωντας μία ατομική του έκθεση με έργα του βασισμένα από την ιταλική σχολή η οποία δεν είχε τον αντίκτυπο που περίμενε. Εκείνη η περίοδος πρέπει να υπήρξε η πιο δύσκολη για τον Μποτέτο που αναγκάστηκε να κάνει διάφορα επαγγέλματα για να επιβιώσει. Δεν το έβαλε όμως κάτω και ταξίδεψε στο Μεξικό του 1950 στο οποίο μεγάλα καλλιτεχνικά δρώμενα συνέβαιναν εκείνη την περίοδο και σπουδαίοι καλλιτέχνες όπως το ζευγάρι Ριβέρα και Κάλο είχαν δώσει το στίγμα του μοντέρνου μεξικανικού κινήματος.
Εκείνη την περίοδο ο Μποτέρο άρχισε να φιλοτεχνεί τις πασίγνωστες μορφές του με τον υπερβολικό όγκο και την παραμορφωμένη όψη, υιοθετώντας ορισμένα στοιχεία από την επίσκεψή του στο Μεξικό και παραμένοντας πάντα αυθεντικός στο προσωπικό του ύφος. Ένα από τα πρώτα του έργα εκείνη την περίοδο αποτελεί «Η Νεκρή Φύση με Μαντολίνο», το 1956. Η επαγγελματική του πορεία άρχισε πάλι να πηγαίνει ιδιαίτερα καλά καθώς συνεργάζεται πλέον με μεγάλες γκαλερί του εξωτερικού σε Ευρώπη και Αμερική και έρχεται σε επαφή με τα ρεύματα του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού και της Ποπ Αρτ.
Σε ηλικία μόλις 26 ετών ο Φερνάντο Μποτέρο άρχισε να διδάσκει στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μπογκοτά, συνεχίζοντας παράλληλα να δημιουργεί νέα έργα, τα οποία σύντομα τον έφεραν στη νέα Υόρκη όπου παρέμεινε τα επόμενα χρόνια ωριμάζοντας σαν καλλιτέχνης και δοκιμάζοντας ακόμα περισσότερο τις καλλιτεχνικές του εμπνεύσεις. Η φήμη του και η δημοτικότητά του συνεχώς μεγάλώνει καθώς περνάνε τα χρόνια. Το 1966 ο Μποτέρο είχε γίνει ευρύτατα γνωστός στο αμερικανικό κοινό μέσα από την συμμετοχή σου σε διάφορες εκθέσεις και παρουσιάζοντας τα έργα του σε διάφορες συλλογές του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης, του Μουσείου Γκούγκενχάϊμ και του Μητροπολιτικού Μουσείου.
Τα επόμενα χρόνια της δεκαετίας του ’70 ο Μποτέρο είναι πλέον ένας από τους ιδιαίτερα αγαπημένους καλλιτέχνες και ο ίδιος ασχολείται και πάλι με τη γλυπτική. Μεγάλες εκθ΄σεις με έργα του γίνονται σε πολλά μέρη ανα τον κόσμο, όπως το Καράκας στη Βενεζουέλα, το Τόκιο, η Ελβετία, η Κοπεγχάγη και η Στοκχόλμη, η Αθήνα και το Μεξικό.
Ο Φερνάντο Μποτέρο αποτελεί σήμερα έναν από τους πλέον αναγνωρισμένους καλλιτέχνες, ενώ το 2006 έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος Λατινοαμερικανός καλλιτέχνης που βρίσκεται εν ζωή, όταν ο πίνακάς του «Οι Μουσικοί» που είχε φιλοτεχνήσει το 1979, πουλήθηκε σε δημοπρασία του οίκου Sotheby’s στη Νέα Υόρκη στην μοναδική τιμή των 2,03 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ο ίδιος έχει φιλοτεχνήσει περισσότερους από 3.000 πίνακες ζωγραφικής, έχει κατασκευάσει πάνω από 200 γλυπτά και αποτελεί τον πρώτο καλλιτέχνη που παρουσίασε γλυπτά στην Parl Avenue της Νέας Υόρκης το 1993.
Σήμερα διαμένει στην Τοσκάνη της Ιταλίας ενώ ταξιδεύει συχνά στην πατρίδα του την Κολομβία και την αγαπημένη του Νέα Υόρκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου