Το τι τρώνε τα παιδιά μας είναι μια μεγάλη περιπέτεια. Μεγαλύτερη όμως είναι το τι θέλουν να τρώνε και με ποια κριτήρια διαμορφώνουν τις γαστρονομικές τους προτιμήσεις. Φυσικά, η ευθύνη των γονιών μοιάζει με τους συμβολισμούς των βιταμινών που πρέπει να παίρνουν τα παιδιά. Ξεκινά από το Α και σταματά στο Ω...
Με τη βοήθεια ενός σχεδόν... παραμυθιού, αλλά και ενός ειδικού, προσπαθούμε να ξεμπερδέψουμε την μπλεγμένη παιδική διατροφική αλυσίδα.
Είναι 27 Δεκεμβρίου 2009, καρδιά του χειμώνα. Σ' ένα χωράφι γεννήθηκε μια φραουλίτσα. Μόλις άνοιξε τα ματάκια της, άρχισε να κρυώνει, να φτερνίζεται!
«Αφού έπρεπε να γεννηθώ την άνοιξη, γιατί "ξεφύτρωσα" στις αρχές του χειμώνα;» μονολόγησε και ψέλλισε «μμμμ... ανησυχείτε φίλοι μου, μόλις περάσουν λίγες ημέρες, θα σηκωθώ από το κρεβατάκι μου και θα ανακαλύψω τι συμβαίνει στον κόσμο μας. Γιατί κάποιοι επεμβαίνουν στην γέννησή μας! Η περιπέτεια αρχίζει... πάρτε θέσεις! Με αγάπη, η φίλη σας η συναχωμένη φράουλα».
Το παραπάνω προέρχεται από το βιβλίο της Ιωάννας Σκαρλάτου με τίτλο: «Μια συναχωμένη φράουλα... το χειμώνα», των εκδόσεων «Ακρίτας».
«Το παραμύθι βοηθά τα παιδιά να μάθουν τα φρούτα και τα λαχανικά της κάθε εποχής, καθώς και τις γενετικές τροποποιήσεις», εξηγεί η 25χρονη συγγραφέας του.
«Μετατρέπουμε τη γνώση σε θεατρικό παιχνίδι. Διδάσκουμε τα παιδιά ως μελλοντικούς πολίτες και καταναλωτές πώς μπορούν να έχουν μια ισορροπημένη διατροφή. Τα παιδιά δεν έχουν τα πρότυπα των γονιών τους, διότι εκείνοι, λόγω έλλειψης χρόνου, τα "παρκάρουν" στην τηλεόραση. Είναι επηρεασμένα από τη υπερκατανάλωση και τη διαφήμιση. Ετσι ορέγονται φρούτα εκτός εποχής, π.χ. φράουλες, ροδάκινα, καρπούζια εισαγωγής, που δεν θωρακίζουν και τον οργανισμό τους», λέει η συγγραφέας-παιδαγωγός.
Δέκα χρυσές συμβουλές
«Αντίδοτο που βοηθά τις αρχές των παιδιών γύρω από τη διατροφή, αποτελεί η επιστροφή των οικογενειακών γευμάτων. Διότι, αυτά λειτουργούν ως ασπίδα κατά της παιδικής παχυσαρκίας», τονίζει ο Πολ Φαρατζιάν, MSc κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος επιστημονικός συνεργάτης Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
«Τα παιδιά πρέπει να υιοθετήσουν υγιεινές και ισορροπημένες διατροφικές συνήθειες», επισημαίνει και συνεχίζει «μια από τις σημαντικότερες επιδράσεις σε ένα παιδί ή έφηβο είναι αυτή του γονέα.
Οι γονείς μεταφέρουν με το παράδειγμά τους συμπεριφορές σε θέματα διατροφής και οφείλουν να προσφέρουν στο παιδί ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο, χρησιμοποιώντας τη μεγάλη επιρροή που ασκούν σε αυτό. Η ευθύνη τους δεν περιορίζεται στην υγιεινή και την ασφάλεια του φαγητού, αλλά συμπεριλαμβάνει την ποικιλία, την ποσότητα, το ωράριο των γευμάτων και πολύ περισσότερο την ατμόσφαιρα που υπάρχει γύρω από το τραπέζι και το γεύμα».
Στις παλαιότερες γενιές το οικογενειακό γεύμα ήταν νομοτελειακός κανόνας. Αποτελούσε δίαυλο επικοινωνίας και ανταλλαγής απόψεων.
Η μεσογειακή διατροφή σε συνδυασμό με τις τοπικές συνταγές, τα αγροκτηνοτροφικά προϊόντα και το τυπικό των νηστειών, αποτελούσαν το μέσο της διατροφικής ισορροπίας. Ηταν μια πρακτική που σήμερα έχει εκλείψει.
«Είναι λογικό ότι -τονίζει ο κ. Φαρατζιάν- όταν τα παιδιά γευματίζουν οικογενειακά, οι γονείς μπορούν ευκολότερα να ελέγξουν την ποιότητα και την ποσότητα των τροφών. Πληθώρα μελετών έχουν καταδείξει ότι:
- Παιδιά που παίρνουν δείπνο με άλλα μέλη της οικογένειας τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας, έχουν 15% μικρότερη πιθανότητα να γίνουν υπέρβαρα.
- Παιδιά και έφηβοι που δειπνούν με τις οικογένειές τους, καταναλώνουν συχνότερα φρούτα και λαχανικά και λιγότερο τρόφιμα πυκνά, πλούσια σε λιπαρά και ζάχαρη».
Μια πρόσφατη μελέτη στην Ελλάδα, σε παιδιά προσχολικής ηλικίας και στους γονείς τους, έδειξε ότι 1 στις 3 μητέρες είχαν λανθασμένη αντίληψη για το βάρος του παιδιού τους, υποεκτιμώντας τον κίνδυνο παχυσαρκίας.
Τέλος, ο κ. Φαρατζιάν, με τον δεκάλογο των Χρυσών Συμβουλών, συνιστά στους γονείς να χειριστούν πρακτικά και έξυπνα τη διατροφή των παιδιών τους.***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου