Συνοπτικός κατάλογος ελληνικών ονομάτων
ΑΡΙΣΤΟΔΙΚΟΣ - Ρόδιος επιγραματοποιός
ΑΙΣΧΙΝΗΣ - (Έργα του: Άπαντα 1,2 , εκδ. Κάκτος «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»)
ΑΝΑΞΙΜΕΝΗΣ - (Προσωκρατικός, έζησε στη Μίλητο, ασχολήθηκε και με την αστρονομία, 585-527 π.Χ.)
ΑΝΔΟΚΙΔΗΣ - (Έργα του: Άπαντα, εκδ. Κάκτος «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»)
ΑΡΑΤΟΣ - (Έγραψε «Τα φαινόμενα» το 270 π.Χ., βιβλίο αστρονομίας που αφού μεταφράστηκε στα Λατινικά, γνώρισε μεγάλη αποδοχή και στους Ρωμαϊκούς και Βυζαντινούς χρόνους)
ΑΡΙΦΡΩΝ - (Λυρικός Ποιητής)
ΑΡΧΥΤΑΣ - (Μαθηματικός, γνωστός και για την πτητική του μηχανή)
ΑΥΤΟΛΥΚΟΣ - ( έζησε τον 4ο π.Χ. αι., έγραψε το «Περί Ανατολών και Δύσεων» βιβλίο αστρονομίας)
ΑΡΡΙΑΝΟΣ - (Έργα του: Αλεξάνδρου ανάβασις I-IV, εκδ. Κάκτος «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»)
Αγαθοκλής - (αγαθός+κλέος) ο έχων καλή φήμη.
Αγησίλαος - ( άγω+λαός) ο ικανός ηγέτης .
Αθηναγόρας - (Αθήναι+αγορά) ο σοφός αγορητής
ΑΓΑΘΟΚΛΗΣ - Βασιλιάς των Συρακουσών .
ΑΓΕΛΑΔΑΣ - Αργείος γλύπτης, δάσκαλος του Φειδία.
ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ - αρχιτέκτων
ΑΙΣΧΙΝΗΣ - (Έργα του: Άπαντα 1,2 , εκδ. Κάκτος «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»)
ΑΝΑΞΙΜΕΝΗΣ - (Προσωκρατικός, έζησε στη Μίλητο, ασχολήθηκε και με την αστρονομία, 585-527 π.Χ.)
ΑΝΔΟΚΙΔΗΣ - (Έργα του: Άπαντα, εκδ. Κάκτος «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»)
ΑΡΑΤΟΣ - (Έγραψε «Τα φαινόμενα» το 270 π.Χ., βιβλίο αστρονομίας που αφού μεταφράστηκε στα Λατινικά, γνώρισε μεγάλη αποδοχή και στους Ρωμαϊκούς και Βυζαντινούς χρόνους)
ΑΡΙΦΡΩΝ - (Λυρικός Ποιητής)
ΑΡΧΥΤΑΣ - (Μαθηματικός, γνωστός και για την πτητική του μηχανή)
ΑΥΤΟΛΥΚΟΣ - ( έζησε τον 4ο π.Χ. αι., έγραψε το «Περί Ανατολών και Δύσεων» βιβλίο αστρονομίας)
ΑΡΡΙΑΝΟΣ - (Έργα του: Αλεξάνδρου ανάβασις I-IV, εκδ. Κάκτος «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»)
Αγαθοκλής - (αγαθός+κλέος) ο έχων καλή φήμη.
Αγησίλαος - ( άγω+λαός) ο ικανός ηγέτης .
Αθηναγόρας - (Αθήναι+αγορά) ο σοφός αγορητής
ΑΓΑΘΟΚΛΗΣ - Βασιλιάς των Συρακουσών .
ΑΓΕΛΑΔΑΣ - Αργείος γλύπτης, δάσκαλος του Φειδία.
ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ - αρχιτέκτων
Άτλας - ο Τιτάνας.
ΑΚΑΡΝΑΝ - Γιος του Αλκμαίωνος και της Καλλιρόης, θυγατρός του Αχελώου.
Αθηνόδωρος - (Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.
ΆΜΙΣΣΟΣ - Υιός του Απόλλωνα και της Δρυόπης.
ΑΓΕΛΑΔΑΣ - Γλύπτης πατέρας του Φειδία .
Αλέξανδρος - (αλέξω:απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος.
ΑΝΘΗΔΟΝΙΟΣ - Πατέρας του Γλαύκου, τον αναφέρει ο Αισχύλος.
Αλκιβιάδης - (αλκή+βία) ο τολμηρότατος.
ΑΓΑΘΩΝ - Τραγικός ποιητής, φίλος του Ευριπίδη και του Πλάτωνα.
Ανδροκλής - (ανήρ+κλέος) ο ένδοξος.
ΑΜΕΙΝΙΑΣ - ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ.ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΣΤΗ ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΘΗΚΕ
Αθηνόδωρος - (Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.
ΆΜΙΣΣΟΣ - Υιός του Απόλλωνα και της Δρυόπης.
ΑΓΕΛΑΔΑΣ - Γλύπτης πατέρας του Φειδία .
Αλέξανδρος - (αλέξω:απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος.
ΑΝΘΗΔΟΝΙΟΣ - Πατέρας του Γλαύκου, τον αναφέρει ο Αισχύλος.
Αλκιβιάδης - (αλκή+βία) ο τολμηρότατος.
ΑΓΑΘΩΝ - Τραγικός ποιητής, φίλος του Ευριπίδη και του Πλάτωνα.
Ανδροκλής - (ανήρ+κλέος) ο ένδοξος.
ΑΜΕΙΝΙΑΣ - ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ.ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΣΤΗ ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΘΗΚΕ
ΑΡΑΤΟΣ¨ - ΗΓΕΜΟΝΑΣ ΤΗΣ ΑΧΑΙΚΗΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
ΑΥΤΟΛΥΚΟΣ - Παππούς του Οδυσσέα. Αναξίμανδρος γυιός του Πραξιάδη
Αναξιμένης - ο τρίτος μεγάλος Μιλήσιος φιλόσοφος, γυιός του Ευρύστρατου
Αναξιμένης - ο τρίτος μεγάλος Μιλήσιος φιλόσοφος, γυιός του Ευρύστρατου
Αλκμαίων - ο Κροτωνιάτης ήταν γιος του Πειρίθου και μαθητής του Πυθαγόρα ΑΘΑΜΑΣ Βασιλιάς του Ορχομενού, πατέρας του Φρίξου και της Έλλης.
Αριστογένης - (άριστος+γένος) ο ευγενής.
Αρχύτας - ο Ταραντίνος: (428-365 π.Χ.) αναφέρεται σαν ο τελευταίος των Πυθαγορείων, - υπήρξε δάσκαλος του Πλάτωνα και αργότερα και του Ευδόξου
ΑΙΣΧΙΝΗΣ, - Αθηναίος φιλόσοφος.
Αδείμαντος - αδερφός του Πλάτωνα
Αρίστων και Περικτιόνη - γονείς του Πλάτωνα,
Αρίστων, - βασιλιάς της Σπάρτης
Αισχύλος - ο μεγαλύτερος τραγικός ποιητής της Ελλάδος ήταν γυιός του Ευφορίωνος . Ο Ευφορίων είχε τρεις γιους τον Αισχύλο τον Αμεινία και τον Κυναίγειρο και οι τρεις πολέμησαν ηρωικά κατά τους Μηδικούς πολέμους. Ο Αισχύλος αυτοεξορίστηκε στη Σικελία για να αποφύγει την καταδίκη του από τον Άρειο Πάγο, επειδή αποκάλυψε μυστικά των Ελευσινίων Μυστηρίων, στην τραγωδία, Προμηθέας Δεσμώτης.
Αρισταίος - ο Πρεσβύτερος γεωμέτρης (περί το 320 π.Χ.) (αναφορά από τον Πάππο)
Αναξανδρίδης, - βασιλιάς της Σπάρτης (Ηρόδοτος βιβλίοΑ §67) ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ, - ο Μιλήσιος υιός του του Πραξιάδη.
Αριστογένης - (άριστος+γένος) ο ευγενής.
Αρχύτας - ο Ταραντίνος: (428-365 π.Χ.) αναφέρεται σαν ο τελευταίος των Πυθαγορείων, - υπήρξε δάσκαλος του Πλάτωνα και αργότερα και του Ευδόξου
ΑΙΣΧΙΝΗΣ, - Αθηναίος φιλόσοφος.
Αδείμαντος - αδερφός του Πλάτωνα
Αρίστων και Περικτιόνη - γονείς του Πλάτωνα,
Αρίστων, - βασιλιάς της Σπάρτης
Αισχύλος - ο μεγαλύτερος τραγικός ποιητής της Ελλάδος ήταν γυιός του Ευφορίωνος . Ο Ευφορίων είχε τρεις γιους τον Αισχύλο τον Αμεινία και τον Κυναίγειρο και οι τρεις πολέμησαν ηρωικά κατά τους Μηδικούς πολέμους. Ο Αισχύλος αυτοεξορίστηκε στη Σικελία για να αποφύγει την καταδίκη του από τον Άρειο Πάγο, επειδή αποκάλυψε μυστικά των Ελευσινίων Μυστηρίων, στην τραγωδία, Προμηθέας Δεσμώτης.
Αρισταίος - ο Πρεσβύτερος γεωμέτρης (περί το 320 π.Χ.) (αναφορά από τον Πάππο)
Αναξανδρίδης, - βασιλιάς της Σπάρτης (Ηρόδοτος βιβλίοΑ §67) ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ, - ο Μιλήσιος υιός του του Πραξιάδη.
ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ - (Απολλώνιος) (α) Ρόδιος ποιητής, Γ’ π.Χ., (β) ο Περγαίος, μέγας μαθηματικός της Αλεξανδρειανής περιόδου, κ.ά.
ΑΡΙΣΤΑΓΟΡΑΣ - (Αρισταγόρας) Τύραννος της Μιλήτου (500 π.Χ.)
ΑΡΙΣΤΙΠΠΟΣ - (Αρίστιππος) Έλλην φιλόσοφος, μαθητής του Σωκράτη, ιδρυτής της Κυρηναϊκής Σχολής.
ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΣ - (Αριστόδημος) Μεσσήνιος ήρωας του Α’ Μεσσηνιακού πολέμου (743-742 π.Χ.).
ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ - (Αρκεσίλαος) (α) Σκεπτικός φιλόσοφος εξ Αιολίας, (β) όνομα βασιλέων της Κυρήνης.
ΑΡΡΙΑΝΟΣ - (Αρριανός) Ιστορικός και φιλόσοφος εκ Νικομηδείας, μαθητής του Επικτήτου.
ΑΡΤΕΜΙΔΩΡΟΣ - (Αρτεμίδωρος)Φιλόσοφος 2ου μ.Χ., ησχολήθη με την ονειροκριτική.
ΑΡΧΕΔΗΜΟΣ - (Αρχέδημος) Φιλόσοφος και αστρονόμος, 4ος-3ος π.Χ.
ΑΡΧΥΤΑΣ - (Αρχύτας) Ταραντινός μαθηματικος, αστρονόμος και γεωμέτρης, 5ος π.Χ.
ΑΝΑΞΙΜΕΝΗΣ, - εκ Κλαζομενών, φιλόσοφος.
ΑΜΦΙΛΟΧΟΣ - Υιός του Αμφιάραου και της Εριφύλης.
ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ¨ - ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ
Αριστόβουλος - (άριστος+βουλή) ο άριστος σύμβουλος.
Αριστοκλής - (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα.
Αντίφημος, - Ρόδιος ιδρυτής της Γέλας μαζί με τον Έντιμο από την Κρήτη, Θουκιδίδης βιβλίοΖ §4
Αριστόνας και Πυστίλος, - Θουκιδίδης βιβλίοΖ §4
ΑΡΡΙΔΑΙΟΣ - Ετεροθαλής αδελφός του Φιλίππου Β.
Ανάξαρχος - (περ. 380 -320 π.Χ.) ανήκει στη σχολή των Αβδήρων, φιλόσοφος που απηχεί ιδέες του Δημόκριτου και του Πρωταγόρα
ΑΝΑΞΙΜΕΝΗΣ - Ίωνας φιλόσοφος.
ΑΣΤΥΑΝΑΞ - Υιός το Έκτορα και της Ανδρομάχης.
ΑΓΧΙΣΗΣ - Πατέρας το Αινεία τον οποίον κουβάλησε στους ώμους του μετά την άλωση της Τροίας.
Αριστομένης - (άριστος+μένος) ο ανδρειότατος.
ΑΓΓΕΝΙΔΑΣ,
ΑΓΥΛΑΙΟΣ,
ΑΓΗΣΑΝΔΡΙΔΗΣ,
ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ,
ΑΓΗΣΙΠΟΛΙΣ,
ΑΓΙΣ, ΑΓΗΣΙΣΤΡΑΤΟΣ,
ΑΚΡΟΤΑΤΟΣ,
ΑΛΕΞΙΠΠΙΔΑΣ,
ΑΛΚΑΜΕΝΗΣ,
ΑΛΚΑΝΔΡΟΣ,
ΑΜΟΜΦΑΡΕΤΟΣ,
ΑΜΦΑΡΗΣ,
ΑΝΤΙΩΡΟΣ,
ΑΡΑΚΟΣ,
ΑΡΕΥΣ,
ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΣ,
ΑΡΙΣΤΟΚΛΗΤΟΣ,
ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ,
ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ,
ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ,
ΑΡΧΥΤΑΣ,
ΑΜΦΙΑΛΟΣ - (γιος της Ανδρομάχης)
ΑΜΦΙΚΛΗΣ - (σύζυγος της εταίρας Χρυσογόνης)
ΑΣΤΕΡΩΠΟΣ,
ΑΡΧΕΛΑΟΣ, - ΒΡΑΣΙΔΑΣ. Βότων πιθανώς δάσκαλος του Ξενοφάνη ΒΟΗΘΟΣ (Βόηθος) Στωικός φιλόσοφος, 2ος π.Χ.
ΓΟΡΓΟΣ, ειδικός στις σήραγγες
ΓΕΡΑΔΑΣ,
ΓΥΛΙΠΠΟΣ,
ΓΟΡΓΥΘΙΩΝ -(γιος του Πριάμου και της Κασσιάνειρας
ΓΟΡΓΩΠΑΣ -(Σπαρτιάτης ναύαρχος)
ΓΡΥΝΟΣ - (Γρύνος) Υιός του Ευρυπύλου, βασιλέως της Μυσίας.
ΔΑΜΟΤΕΛΗΣ,
ΔΑΜΟΧΑΡΗΣ,
ΔΕΡΚΥΛΛΙΔΑΣ,
ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ,
ΔΙΟΠΕΙΘΗΣ,
ΔΙΦΡΙΔΑΣ,
ΔΩΡΙΣΘΟΣ.
ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ - (Εξόριστος βασιλιάς της Σπάρτης, σύμβουλος του Ξέρξη την εποχή των Θερμοπυλών)
ΑΡΙΣΤΑΓΟΡΑΣ - (Αρισταγόρας) Τύραννος της Μιλήτου (500 π.Χ.)
ΑΡΙΣΤΙΠΠΟΣ - (Αρίστιππος) Έλλην φιλόσοφος, μαθητής του Σωκράτη, ιδρυτής της Κυρηναϊκής Σχολής.
ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΣ - (Αριστόδημος) Μεσσήνιος ήρωας του Α’ Μεσσηνιακού πολέμου (743-742 π.Χ.).
ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ - (Αρκεσίλαος) (α) Σκεπτικός φιλόσοφος εξ Αιολίας, (β) όνομα βασιλέων της Κυρήνης.
ΑΡΡΙΑΝΟΣ - (Αρριανός) Ιστορικός και φιλόσοφος εκ Νικομηδείας, μαθητής του Επικτήτου.
ΑΡΤΕΜΙΔΩΡΟΣ - (Αρτεμίδωρος)Φιλόσοφος 2ου μ.Χ., ησχολήθη με την ονειροκριτική.
ΑΡΧΕΔΗΜΟΣ - (Αρχέδημος) Φιλόσοφος και αστρονόμος, 4ος-3ος π.Χ.
ΑΡΧΥΤΑΣ - (Αρχύτας) Ταραντινός μαθηματικος, αστρονόμος και γεωμέτρης, 5ος π.Χ.
ΑΝΑΞΙΜΕΝΗΣ, - εκ Κλαζομενών, φιλόσοφος.
ΑΜΦΙΛΟΧΟΣ - Υιός του Αμφιάραου και της Εριφύλης.
ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ¨ - ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ
Αριστόβουλος - (άριστος+βουλή) ο άριστος σύμβουλος.
Αριστοκλής - (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα.
Αντίφημος, - Ρόδιος ιδρυτής της Γέλας μαζί με τον Έντιμο από την Κρήτη, Θουκιδίδης βιβλίοΖ §4
Αριστόνας και Πυστίλος, - Θουκιδίδης βιβλίοΖ §4
ΑΡΡΙΔΑΙΟΣ - Ετεροθαλής αδελφός του Φιλίππου Β.
Ανάξαρχος - (περ. 380 -320 π.Χ.) ανήκει στη σχολή των Αβδήρων, φιλόσοφος που απηχεί ιδέες του Δημόκριτου και του Πρωταγόρα
ΑΝΑΞΙΜΕΝΗΣ - Ίωνας φιλόσοφος.
ΑΣΤΥΑΝΑΞ - Υιός το Έκτορα και της Ανδρομάχης.
ΑΓΧΙΣΗΣ - Πατέρας το Αινεία τον οποίον κουβάλησε στους ώμους του μετά την άλωση της Τροίας.
Αριστομένης - (άριστος+μένος) ο ανδρειότατος.
ΑΓΓΕΝΙΔΑΣ,
ΑΓΥΛΑΙΟΣ,
ΑΓΗΣΑΝΔΡΙΔΗΣ,
ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ,
ΑΓΗΣΙΠΟΛΙΣ,
ΑΓΙΣ, ΑΓΗΣΙΣΤΡΑΤΟΣ,
ΑΚΡΟΤΑΤΟΣ,
ΑΛΕΞΙΠΠΙΔΑΣ,
ΑΛΚΑΜΕΝΗΣ,
ΑΛΚΑΝΔΡΟΣ,
ΑΜΟΜΦΑΡΕΤΟΣ,
ΑΜΦΑΡΗΣ,
ΑΝΤΙΩΡΟΣ,
ΑΡΑΚΟΣ,
ΑΡΕΥΣ,
ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΣ,
ΑΡΙΣΤΟΚΛΗΤΟΣ,
ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ,
ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ,
ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ,
ΑΡΧΥΤΑΣ,
ΑΜΦΙΑΛΟΣ - (γιος της Ανδρομάχης)
ΑΜΦΙΚΛΗΣ - (σύζυγος της εταίρας Χρυσογόνης)
ΑΣΤΕΡΩΠΟΣ,
ΑΡΧΕΛΑΟΣ, - ΒΡΑΣΙΔΑΣ. Βότων πιθανώς δάσκαλος του Ξενοφάνη ΒΟΗΘΟΣ (Βόηθος) Στωικός φιλόσοφος, 2ος π.Χ.
ΓΟΡΓΟΣ, ειδικός στις σήραγγες
ΓΕΡΑΔΑΣ,
ΓΥΛΙΠΠΟΣ,
ΓΟΡΓΥΘΙΩΝ -(γιος του Πριάμου και της Κασσιάνειρας
ΓΟΡΓΩΠΑΣ -(Σπαρτιάτης ναύαρχος)
ΓΡΥΝΟΣ - (Γρύνος) Υιός του Ευρυπύλου, βασιλέως της Μυσίας.
ΔΑΜΟΤΕΛΗΣ,
ΔΑΜΟΧΑΡΗΣ,
ΔΕΡΚΥΛΛΙΔΑΣ,
ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ,
ΔΙΟΠΕΙΘΗΣ,
ΔΙΦΡΙΔΑΣ,
ΔΩΡΙΣΘΟΣ.
ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ - (Εξόριστος βασιλιάς της Σπάρτης, σύμβουλος του Ξέρξη την εποχή των Θερμοπυλών)
ΑΘΗΝΑΙΟΣ,
ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ.
ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΣ.
ΑΡΡΙΑΝΟΣ.
ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΗΣ.
Δημοσθένης - (δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού.
ΔΑΙΦΑΝΤΟΣ ή ΔΑΙΦΑΝΤΗΣ - (Δαϊφαντος ή Δαϊφάντης) Στρατηγός των Φωκέων, Ε’ π.Χ. ΔΕΙΜΟΣ - (Δείμος) Αδελφός του Φόβου υιός του Άρεως. ΔΕΡΚΥΛΙΔΑΣ (Δερκυλίδας) Σπαρτιάτης στρατηγός με νικηφόρο δράση κατά των Περσών στην Ιωνία το 399 π.Χ.ΔΗΙΜΑΧΟΣ ή ΔΑΙΜΑΧΟΣ - (Δηίμαχος ή Δαϊμαχος) Ιστοριογράφος εκ Πλαταιών, Γ’ π.Χ.
ΔΗΙΦΟΒΟΣ - (Δηίφοβος) Ο ανδρειότερος μετά τον Έκτορα υιός του Πριάμου.
ΔΗΜΑΔΗΣ - (Δημάδης) Αθηναίος ρήτορας (380-320 π.Χ.)
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ - (Δημήτριος) Όνομα (α) Μακεδόνων Βασιλέων, (β) Έλληνος βασιλέως της Βακτριανής, - (γ) Ελλήνων Βασιλέων της Συρίας, (δ) Δημήτριος ο Βυζάντιος, περιπατητικός φιλόσοφος Α’ π.Χ., (ε) Δημήτριος ο Σκήψιος, ιστορικός Β’ π.Χ., (στ) Δημήτριος ο Φαληρεύς, Αθηναίος πολιτικός και περιπατητικός φιλόσοφος (350-283 π.Χ.).
Δημοσθένης - (δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού.
ΔΑΙΦΑΝΤΟΣ ή ΔΑΙΦΑΝΤΗΣ - (Δαϊφαντος ή Δαϊφάντης) Στρατηγός των Φωκέων, Ε’ π.Χ. ΔΕΙΜΟΣ - (Δείμος) Αδελφός του Φόβου υιός του Άρεως. ΔΕΡΚΥΛΙΔΑΣ (Δερκυλίδας) Σπαρτιάτης στρατηγός με νικηφόρο δράση κατά των Περσών στην Ιωνία το 399 π.Χ.ΔΗΙΜΑΧΟΣ ή ΔΑΙΜΑΧΟΣ - (Δηίμαχος ή Δαϊμαχος) Ιστοριογράφος εκ Πλαταιών, Γ’ π.Χ.
ΔΗΙΦΟΒΟΣ - (Δηίφοβος) Ο ανδρειότερος μετά τον Έκτορα υιός του Πριάμου.
ΔΗΜΑΔΗΣ - (Δημάδης) Αθηναίος ρήτορας (380-320 π.Χ.)
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ - (Δημήτριος) Όνομα (α) Μακεδόνων Βασιλέων, (β) Έλληνος βασιλέως της Βακτριανής, - (γ) Ελλήνων Βασιλέων της Συρίας, (δ) Δημήτριος ο Βυζάντιος, περιπατητικός φιλόσοφος Α’ π.Χ., (ε) Δημήτριος ο Σκήψιος, ιστορικός Β’ π.Χ., (στ) Δημήτριος ο Φαληρεύς, Αθηναίος πολιτικός και περιπατητικός φιλόσοφος (350-283 π.Χ.).
ΔΗΜΟΣΤΡΑΤΟΣ - (Δημόστρατος) Αθηναίος δημαγωγός κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο.
ΔΙΑΙΟΣ - (Δίαιος) Στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας, αυτοκτόνησε μετά την ήττα από τους Ρωμαίους στην Κόρινθο 164 π.Χ.
ΔΙΔΥΜΟΣ - (Δίδυμος) Γραμματικός και κριτικός της Αλεξανδρινής σχολής.
ΔΙΟΔΟΤΟΣ - (Διόδοτος) Έλληνες βασιλείς της Βακτριανής.
ΔΙΟΜΗΔΗΣ - (Διομήδης) Ορθότερη γραφή του Διομίδης.
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ - (Διονύσιος) Όνομα (α) τυράννων των Συρακουσών, (β) Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, τεχνογράφος και ιστοριογράφος Α’ μ.Χ. (Ρώμη), (γ) Διονύσιος ο Θράξ, Αλεξανδρινός γραμματικός Β’ π.Χ., κ.ά.
ΔΙΟΦΑΝΗΣ - (Διοφάνης) Στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας, Β’ π.Χ.
ΔΟΥΡΙΣ - (Δούρις) Αγγειογράφος του Ε’ π.Χ.
ΔΡΑΚΩΝ - (Δράκων) Ο πρώτος νομοθέτης των Αθηνών, Ζ’ π.Χ.
ΔΕΙΝΟΚΡΑΤΗΣ, - πολεοδόμος
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ,
Διογένης - 0 ο Λαέρτιος αναφέρει πως ο Παρμενίδης συναναστράφηκε με τον Αμεινία τον Πυθαγόρειο, τον γυιό του Διοχαίτα
ΔΗΙΦΟΝΤΗΣ Τρισέγγονος του Ηρακλή, βασίλευσε στο Άργος .
ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ - Γιός του ΠΡΟΜΗΘΕΑ και της ΚΛΥΜΕΝΗΣ ή της ΠΑΝΔΩΡΑΣ, βασιλέας της Θεσσαλίας , - σύζυγος της ΠΥΡΡΑΣ, πατέρας του ΕΛΛΗΝΑ, του ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΑ και της ΚΛΥΜΕΝΗΣ που γέννησε τον ΔΕΛΦΟ από την ένωσή της με τον ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ.
Διογένης - (Ζευς+γένος) ο Θεογένητος
ΔΑΡΗΣ. - (ιερεύς του Ηφαίστου)
ΔΑΣΚΥΛΟΣ. - (γιος του Ταντάλου και της Ανθεμοεισίδος)
Διομήδης - (Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη.
ΕΠΙΚΥΔΗΣ - Δημαγωγός Αθηναίος, αντίπαλος του Θεμιστοκλή.
ΕΚΦΑΝΤΟΣ - (Έκφαντος) Πυθαγόρειος φιλόσοφος και αστρονόμος εκ Συρακουσών ή εκ Κρότωνος.
ΕΝΔΥΜΙΩΝ - (Ενδημιών) Υιός του Αεθλίου και της Καλύκης ή του Διός και της Πρωτογενείας, - υπερβολικά ωραίος νεανίας φέρεται και ως σοφός και αστρολόγος. (σήμερα, αστεροειδής υπ. αριθμ. 342)
ΔΙΟΔΟΤΟΣ - (Διόδοτος) Έλληνες βασιλείς της Βακτριανής.
ΔΙΟΜΗΔΗΣ - (Διομήδης) Ορθότερη γραφή του Διομίδης.
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ - (Διονύσιος) Όνομα (α) τυράννων των Συρακουσών, (β) Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, τεχνογράφος και ιστοριογράφος Α’ μ.Χ. (Ρώμη), (γ) Διονύσιος ο Θράξ, Αλεξανδρινός γραμματικός Β’ π.Χ., κ.ά.
ΔΙΟΦΑΝΗΣ - (Διοφάνης) Στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας, Β’ π.Χ.
ΔΟΥΡΙΣ - (Δούρις) Αγγειογράφος του Ε’ π.Χ.
ΔΡΑΚΩΝ - (Δράκων) Ο πρώτος νομοθέτης των Αθηνών, Ζ’ π.Χ.
ΔΕΙΝΟΚΡΑΤΗΣ, - πολεοδόμος
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ,
Διογένης - 0 ο Λαέρτιος αναφέρει πως ο Παρμενίδης συναναστράφηκε με τον Αμεινία τον Πυθαγόρειο, τον γυιό του Διοχαίτα
ΔΗΙΦΟΝΤΗΣ Τρισέγγονος του Ηρακλή, βασίλευσε στο Άργος .
ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ - Γιός του ΠΡΟΜΗΘΕΑ και της ΚΛΥΜΕΝΗΣ ή της ΠΑΝΔΩΡΑΣ, βασιλέας της Θεσσαλίας , - σύζυγος της ΠΥΡΡΑΣ, πατέρας του ΕΛΛΗΝΑ, του ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΑ και της ΚΛΥΜΕΝΗΣ που γέννησε τον ΔΕΛΦΟ από την ένωσή της με τον ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ.
Διογένης - (Ζευς+γένος) ο Θεογένητος
ΔΑΡΗΣ. - (ιερεύς του Ηφαίστου)
ΔΑΣΚΥΛΟΣ. - (γιος του Ταντάλου και της Ανθεμοεισίδος)
Διομήδης - (Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη.
ΕΠΙΚΥΔΗΣ - Δημαγωγός Αθηναίος, αντίπαλος του Θεμιστοκλή.
ΕΚΦΑΝΤΟΣ - (Έκφαντος) Πυθαγόρειος φιλόσοφος και αστρονόμος εκ Συρακουσών ή εκ Κρότωνος.
ΕΝΔΥΜΙΩΝ - (Ενδημιών) Υιός του Αεθλίου και της Καλύκης ή του Διός και της Πρωτογενείας, - υπερβολικά ωραίος νεανίας φέρεται και ως σοφός και αστρολόγος. (σήμερα, αστεροειδής υπ. αριθμ. 342)
ΕΥΒΙΟΣ - (Εύβιος) (α) Υιός του Μέγητος και της Περιβοίας, φονευθείς υπό του Νεοπτολέμου, (β) Όνομα αρκετών επιφανών Αθηναίων, (γ) Στωικός φιλόσοφος, (δ) Θηβαίος γλύπτης, κλπ.
ΕΥΒΟΙΟΣ - (Εύβοιος) Όνομα αρχαίου ποιητή εκ Πάρου.
ΕΥΒΟΥΛΟΣ - (Εύβουλος) Όνομα (α) Αθηναίου στρατηγού κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, (β) Αθηναίου σοφιστού, (γ) Αθηναίου πολιτικού του Δ’ π.Χ. (δ) κωμικού ποιητή, (ε) Αλεξανδρινού φιλοσόφου (Β’π.Χ.), κλπ.
ΕΥΔΑΜΙΔΑΣ - (Ευδαμίδας) Όνομα βασιλέων της Σπάρτης
ΕΡΥΞΩ. - (σύζυγος του Αρκεσιλάου,γιου του Οδυσσέα
ΕΥΔΩΡΟΣ - (Εύδωρος) (α) Υιός του Ερμού και της Πολυμήλης, (β) Φιλόσοφος εξ Αλεξανδρείας (Β’π.Χ.)
ΕΥΕΛΘΩΝ - (Ευέλθων) Βασιλεύς της Σαλαμίνος (Κύπρος) 527 π.Χ.
ΕΥΕΛΠΙΣΤΟΣ - (Ευέλπιστος) Διάσημος χειρουργός, έζησε στην Ρώμη την εποχή του Τιβερίου.
ΕΥΕΡΓΙΔΗΣ - (Ευεργίδης) Αθηναίος αγγειογράφος, ΣΤ’ π.Χ.
ΕΥΕΤΙΩΝ - (Ευετίων) (α) Αθηναίος στρατηγός (414 π.Χ.), (β) Αθηναίος ναύαρχος (324 π.Χ.), κ.ά.
ΕΥΚΤΗΜΩΝ - (Ευκτήμων) Όνομα (α) Αθηναίου αστρονόμου (432 π.Χ.), (β) Άρχοντος των Αθηνών (408 π.Χ.), (γ) Αθηναίου στρατηγού (412 π.Χ.), κ.ά.
ΕΥΚΤΗΜΩΝ - (Ευκτήμων) Όνομα (α) Αθηναίου αστρονόμου, γεωγράφου και μετεωρολόγου, (β) Αθηναίου στρατηγού, κ.ά.
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ - (συνομιλεί με τον Σωκράτη στον Κρατύλο του Πλάτωνος)
ΕΡΜΟΔΟΤΟΣ - (Λυρικός Ποιητής)
ΕΦΙΑΛΤΗΣ - (Ο γνωστός, από τη μάχη στις Θερμοπύλες)
ΕΧΕΜΒΡΟΤΟΣ - (Λυρικός Ποιητής)
ΕΎΠΟΡΟΣ - (Εύπορος) Θεσσαλός γλύπτης (Β’ π.Χ.), και άλλοι.
ΕΥΡΥΑΝΑΞ - (Ευρυάναξ) Στρατηγός των Σπαρτιατών
ΕΥΡΥΒΑΤΟΣ ή ΕΥΡΥΒΑΤΗΣ - (Ευρύβατος ή Ευρυβάτης) Όνομα αρχαίου απατεώνος εξ Αθηνών ή Αιγίνης, κ.α.
ΕΥΡΥΒΩΤΑΣ - (Ευρυβώτας) Όνομα (α) τοξάρχου του στρατού του Μεγ. Αλεξάνδρου, (β) Δισκοβόλου.
ΕΥΡΥΠΥΛΟΣ - (Ευρύπυλος) Όνομα (α) ηγεμόνος του Ορμενίου Θεσσαλίας πολεμιστή στην Τροία (β) Υιού του Ποσειδώνος (γ) Υιού του Ηρακλέους, κ.ά.
ΕΥΡΥΤΟΣ (Εύρυτος) (α) Ένας από τους Γίγαντες φονευθείς από τον Διόνυσο, (β) Ένας εκ των 300 της μάχης των Θερμοπυλών όπου επέμεινε να πολεμήσει καίτοι τυφλός, (γ) Πυθαγόρειος φιλόσοφος, κ.α.
ΕΥΤΟΚΙΟΣ - (Ευτόκιος) Ευτόκιος ο Ασκαλωνίτης, μαθηματικός του Γ’ μ.Χ. από τους τελευταίους πλατωνικούς.
ΕΥΤΥΧΗΣ - (Ευτύχης) Σφραγιδογλύφος υιός του Διοσκουρίδη, αδελφός και ομότεχνος των Ηροφίλου και Ύλλου. Προερχόμενοι από τας Αιγάς έζησαν στην Ρώμη τον Α’ μ.Χ. αιώνα.
ΕΥΦΡΑΝΩΡ - (Ευφράνωρ) (α) Γλύπτης, σύγχρονος του Πραξιτέλους, (β) Ρόδιος ναυτικός, κ.α.
ΕΦΙΑΛΤΗΣ - (Εφιάλτης) (α) Υιός του Αλωέως, αδελφός του Ώτου (μυθολογία),
Ερμοκράτης και Έυφημος, - Θουκιδίδης βιβλίοΖ §75 Κλεανδρίδης, Θουκιδίδης βιβλίοΖ §93
Επαμεινώνδας - (επί+άμεινον) ο προοδευτικός.
Ευήμερος: - (4ος - 3ος αιώνας π.χ.) φιλόσοφος από τη Μεσσήνη ή από την Τεγέα ή από την Κω, έγινε διάσημος με το έργο του "Ιερά αναγραφή" στο οποίο προσπάθησε να αποδείξει ότι οι θεοί και ήρωες της μυθολογίας ήταν άνθρωποι που διακρίθηκαν στη ζωή και θεοποιήθηκαν μετά το θάνατό τους.
ΕΥΑΝΘΗΣ - Γιος του Οινοπίωνος από την Κρήτη.
Ετεοκλής - (ετεός:αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα.
Ευαγόρας - (ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής.
ΕΥΗΜΕΡΟΣ¨ - ΜΕΣΣΗΝΙΟΣ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΟΥ
Ευρυβιάδης - (ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός.
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ, - από την Κνωσό υιός του Φαιστίου.
Εξηκεστίδης - πατέρας του Σόλωνα
ΕΥΡΥΜΕΔΩΝ - Αθηναίος στρατηγός του Πελοπ. πολέμου
ΕΚΠΡΕΠΗΣ,
ΕΚΦΑΝΗΣ,
ΕΞΑΡΧΟΣ,
ΕΠΗΡΑΤΟΣ,
ΕΠΙΚΥΔΙΔΑΣ,
ΕΠΙΤΑΔΕΥΣ,
ΕΥΑΡΧΙΠΠΟΣ,
ΕΥΔΑΜΙΔΑΣ,
ΕΥΔΙΟΣ,
ΕΥΒΟΥΛΙΔΗΣ, αντίπαλος και εχθρός του Αριστοτέλη.
ΕΥΚΛΕΙΔΑΣ,
ΕΥΒΟΙΟΣ - (Εύβοιος) Όνομα αρχαίου ποιητή εκ Πάρου.
ΕΥΒΟΥΛΟΣ - (Εύβουλος) Όνομα (α) Αθηναίου στρατηγού κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, (β) Αθηναίου σοφιστού, (γ) Αθηναίου πολιτικού του Δ’ π.Χ. (δ) κωμικού ποιητή, (ε) Αλεξανδρινού φιλοσόφου (Β’π.Χ.), κλπ.
ΕΥΔΑΜΙΔΑΣ - (Ευδαμίδας) Όνομα βασιλέων της Σπάρτης
ΕΡΥΞΩ. - (σύζυγος του Αρκεσιλάου,γιου του Οδυσσέα
ΕΥΔΩΡΟΣ - (Εύδωρος) (α) Υιός του Ερμού και της Πολυμήλης, (β) Φιλόσοφος εξ Αλεξανδρείας (Β’π.Χ.)
ΕΥΕΛΘΩΝ - (Ευέλθων) Βασιλεύς της Σαλαμίνος (Κύπρος) 527 π.Χ.
ΕΥΕΛΠΙΣΤΟΣ - (Ευέλπιστος) Διάσημος χειρουργός, έζησε στην Ρώμη την εποχή του Τιβερίου.
ΕΥΕΡΓΙΔΗΣ - (Ευεργίδης) Αθηναίος αγγειογράφος, ΣΤ’ π.Χ.
ΕΥΕΤΙΩΝ - (Ευετίων) (α) Αθηναίος στρατηγός (414 π.Χ.), (β) Αθηναίος ναύαρχος (324 π.Χ.), κ.ά.
ΕΥΚΤΗΜΩΝ - (Ευκτήμων) Όνομα (α) Αθηναίου αστρονόμου (432 π.Χ.), (β) Άρχοντος των Αθηνών (408 π.Χ.), (γ) Αθηναίου στρατηγού (412 π.Χ.), κ.ά.
ΕΥΚΤΗΜΩΝ - (Ευκτήμων) Όνομα (α) Αθηναίου αστρονόμου, γεωγράφου και μετεωρολόγου, (β) Αθηναίου στρατηγού, κ.ά.
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ - (συνομιλεί με τον Σωκράτη στον Κρατύλο του Πλάτωνος)
ΕΡΜΟΔΟΤΟΣ - (Λυρικός Ποιητής)
ΕΦΙΑΛΤΗΣ - (Ο γνωστός, από τη μάχη στις Θερμοπύλες)
ΕΧΕΜΒΡΟΤΟΣ - (Λυρικός Ποιητής)
ΕΎΠΟΡΟΣ - (Εύπορος) Θεσσαλός γλύπτης (Β’ π.Χ.), και άλλοι.
ΕΥΡΥΑΝΑΞ - (Ευρυάναξ) Στρατηγός των Σπαρτιατών
ΕΥΡΥΒΑΤΟΣ ή ΕΥΡΥΒΑΤΗΣ - (Ευρύβατος ή Ευρυβάτης) Όνομα αρχαίου απατεώνος εξ Αθηνών ή Αιγίνης, κ.α.
ΕΥΡΥΒΩΤΑΣ - (Ευρυβώτας) Όνομα (α) τοξάρχου του στρατού του Μεγ. Αλεξάνδρου, (β) Δισκοβόλου.
ΕΥΡΥΠΥΛΟΣ - (Ευρύπυλος) Όνομα (α) ηγεμόνος του Ορμενίου Θεσσαλίας πολεμιστή στην Τροία (β) Υιού του Ποσειδώνος (γ) Υιού του Ηρακλέους, κ.ά.
ΕΥΡΥΤΟΣ (Εύρυτος) (α) Ένας από τους Γίγαντες φονευθείς από τον Διόνυσο, (β) Ένας εκ των 300 της μάχης των Θερμοπυλών όπου επέμεινε να πολεμήσει καίτοι τυφλός, (γ) Πυθαγόρειος φιλόσοφος, κ.α.
ΕΥΤΟΚΙΟΣ - (Ευτόκιος) Ευτόκιος ο Ασκαλωνίτης, μαθηματικός του Γ’ μ.Χ. από τους τελευταίους πλατωνικούς.
ΕΥΤΥΧΗΣ - (Ευτύχης) Σφραγιδογλύφος υιός του Διοσκουρίδη, αδελφός και ομότεχνος των Ηροφίλου και Ύλλου. Προερχόμενοι από τας Αιγάς έζησαν στην Ρώμη τον Α’ μ.Χ. αιώνα.
ΕΥΦΡΑΝΩΡ - (Ευφράνωρ) (α) Γλύπτης, σύγχρονος του Πραξιτέλους, (β) Ρόδιος ναυτικός, κ.α.
ΕΦΙΑΛΤΗΣ - (Εφιάλτης) (α) Υιός του Αλωέως, αδελφός του Ώτου (μυθολογία),
Ερμοκράτης και Έυφημος, - Θουκιδίδης βιβλίοΖ §75 Κλεανδρίδης, Θουκιδίδης βιβλίοΖ §93
Επαμεινώνδας - (επί+άμεινον) ο προοδευτικός.
Ευήμερος: - (4ος - 3ος αιώνας π.χ.) φιλόσοφος από τη Μεσσήνη ή από την Τεγέα ή από την Κω, έγινε διάσημος με το έργο του "Ιερά αναγραφή" στο οποίο προσπάθησε να αποδείξει ότι οι θεοί και ήρωες της μυθολογίας ήταν άνθρωποι που διακρίθηκαν στη ζωή και θεοποιήθηκαν μετά το θάνατό τους.
ΕΥΑΝΘΗΣ - Γιος του Οινοπίωνος από την Κρήτη.
Ετεοκλής - (ετεός:αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα.
Ευαγόρας - (ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής.
ΕΥΗΜΕΡΟΣ¨ - ΜΕΣΣΗΝΙΟΣ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΟΥ
Ευρυβιάδης - (ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός.
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ, - από την Κνωσό υιός του Φαιστίου.
Εξηκεστίδης - πατέρας του Σόλωνα
ΕΥΡΥΜΕΔΩΝ - Αθηναίος στρατηγός του Πελοπ. πολέμου
ΕΚΠΡΕΠΗΣ,
ΕΚΦΑΝΗΣ,
ΕΞΑΡΧΟΣ,
ΕΠΗΡΑΤΟΣ,
ΕΠΙΚΥΔΙΔΑΣ,
ΕΠΙΤΑΔΕΥΣ,
ΕΥΑΡΧΙΠΠΟΣ,
ΕΥΔΑΜΙΔΑΣ,
ΕΥΔΙΟΣ,
ΕΥΒΟΥΛΙΔΗΣ, αντίπαλος και εχθρός του Αριστοτέλη.
ΕΥΚΛΕΙΔΑΣ,
ΕΥΝΟΜΟΣ,
ΕΥΡΥΚΛΕΙΔΑΣ,
ΕΥΡΥΠΩΝ,
ΕΥΡΥΣΘΕΑΣ,
ΕΥΡΥΣΘΕΝΗΣ,
ΕΧΕΣΤΡΑΤΟΣ.
ΕΡΜΟΚΛΗΣ.
ΕΡΜΙΠΠΟΣ.
Ευρυσθένης (ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος.
ΖΕΥΞΙΔΑΜΟΣ,
ΖΕΥΞΙΠΠΟΣ,
ΗΡΙΠΠΙΔΑΣ,
ΗΡΩΔΙΑΝΟΣ,
ΗΡΟΔΙΚΟΣ
Ηγησικλής, - βασιλιάς της Σπάρτης (Ηρόδοτος βιβλίοΑ §65)
Ήρως, - επωνυμία του Διονύσου
Ηράκλειτος - ήταν γιος του Βλόσωνος
ΘΕΟΠΟΜΠΟΣ,
ΘΗΡΥΚΙΩΝ,
ΘΙΒΡΑΧΟΣ,
ΘΩΡΑΞ.
ΘΕΟΓΝΙΣ,
ΘΑΛΛΙΣ,
ΘΑΡΣΙΠΠΟΣ,
ΘΗΡΕΥΣ,
ΘΥΜΕΛΗ,
ΘΑΛΗΣΤΡΙΑ. - (βασίλισσα των αμαζόνων επί Μ. Αλεξάνδρου)
ΘΕΟΛΥΚΟΣ - (Θεόλυκος) Επικός ποιητής των Αλεξανδρινών χρόνων.
ΘΕΟΜΝΗΣΤΟΣ - (Θεομνήστος) Ακαδημαϊκός Πλατωνικός φιλόσοφος της «Νέας Ακαδημείας», Α’ π.Χ.
ΘΕΟΠΟΜΠΟΣ - (Θεόπομπος) Όνομα (α) ιστορικού και ρήτορος εκ Χίου, Δ’ π.Χ., (β) Αθηναίου κωμωδιογράφου (γ), Βασιλέως της Σπάρτης.
ΘΕΟΠΡΟΠΟΣ - (Θεόπροπος) Γλύπτης της αρχαιότητος, εφιλοτέχνησε αγάλματα στους Δελφούς.
Θεαίητος - ο Αθηναίος, (417-369 π.Χ.) μαθητής του Πλάτωνα και αργότερα καθηγητής της Ακαδημίας, συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη των μαθηματικών της σχολής, προ του Ευδόξου, ο Πλάτωνας του αφιέρωσε τον διάλογο "Θεαίτητος".
ΘΕΟΓΕΝΗΣ - ( Αθηναίος στρατηγός , ένας των Τριάκοντα Τυράννων )
Θεμιστοκλής - (θέμις+κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.
ΘΑΜΥΡΙΣ Νικητής στην ωδή κατά τους Πυθικούς αγώνες.
Θουκυδίδης - (Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό.
Θρασύβουλος - (θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.
ΙΦΙΚΛΗΣ - Γιος του Αμφιτρίωνα και της Αλκμήνης. Αδελφός του Ηρακλή.
Ιάσων - (ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής.
Ίων - (ίον:άνθος) ο μενεξεδένιος.
Ίκαρος.
ΙΩΣΗΠΟΣ - (Έργα για τον Ιουδαϊκό πόλεμο, Ιουδαϊκή αρχαιολογία)
ΙΠΠΟΜΕΔΩΝ - Υιός του βασιλιά της Σπάρτης Αγησίλαου.
ΙΠΠΟΜΑΧΟΣ - Μιλήσιος πολιτικός του 3ου π.Χ. αιώνα .
ΙΠΠΙΤΑΣ,
ΙΠΠΟΜΕΔΩΝ,
ΙΣΑΝΩΡ,
ΙΣΙΔΩΤΟΣ,
ΙΑΝΘΗ,
ΙΑΤΡΟΚΛΗΣ,
ΙΑΤΡΟΚΛΗΣ,
ΙΟΛΑΣ,
ΙΟΦΩΝ,
ΙΣΙΑΣ,
ΙΣΙΔΑΣ,
ΙΠΠΟΔΑΜΟΣ - Σπουδαίος πολεοδόμος και φιλόσοφος, σύγχρονος του Περικλή , Σχεδίασε το ρυμοτομικό και κατασκεύασε το υδραγωγείο της αρχαίας πόλης του Πειραιά.
Κίμων - (χίμων:χειμών) ο θυελλώδης.
ΚΑΛΛΙΒΙΟΣ,
ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΙΔΑΣ,
ΚΛΕΙΝΟΜΑΧΟΣ,
ΚΛΕΟΜΒΡΟΤΟΣ,
ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ,
ΚΛΕΩΝΥΜΟΣ.
ΚΟΡΙΣΚΟΣ, πλατωνικός φιλόσοφος .- ΕΡΜΙΑΣ, μαθητής του Πλάτωνα και του
ΕΥΡΥΠΩΝ,
ΕΥΡΥΣΘΕΑΣ,
ΕΥΡΥΣΘΕΝΗΣ,
ΕΧΕΣΤΡΑΤΟΣ.
ΕΡΜΟΚΛΗΣ.
ΕΡΜΙΠΠΟΣ.
Ευρυσθένης (ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος.
ΖΕΥΞΙΔΑΜΟΣ,
ΖΕΥΞΙΠΠΟΣ,
ΗΡΙΠΠΙΔΑΣ,
ΗΡΩΔΙΑΝΟΣ,
ΗΡΟΔΙΚΟΣ
Ηγησικλής, - βασιλιάς της Σπάρτης (Ηρόδοτος βιβλίοΑ §65)
Ήρως, - επωνυμία του Διονύσου
Ηράκλειτος - ήταν γιος του Βλόσωνος
ΘΕΟΠΟΜΠΟΣ,
ΘΗΡΥΚΙΩΝ,
ΘΙΒΡΑΧΟΣ,
ΘΩΡΑΞ.
ΘΕΟΓΝΙΣ,
ΘΑΛΛΙΣ,
ΘΑΡΣΙΠΠΟΣ,
ΘΗΡΕΥΣ,
ΘΥΜΕΛΗ,
ΘΑΛΗΣΤΡΙΑ. - (βασίλισσα των αμαζόνων επί Μ. Αλεξάνδρου)
ΘΕΟΛΥΚΟΣ - (Θεόλυκος) Επικός ποιητής των Αλεξανδρινών χρόνων.
ΘΕΟΜΝΗΣΤΟΣ - (Θεομνήστος) Ακαδημαϊκός Πλατωνικός φιλόσοφος της «Νέας Ακαδημείας», Α’ π.Χ.
ΘΕΟΠΟΜΠΟΣ - (Θεόπομπος) Όνομα (α) ιστορικού και ρήτορος εκ Χίου, Δ’ π.Χ., (β) Αθηναίου κωμωδιογράφου (γ), Βασιλέως της Σπάρτης.
ΘΕΟΠΡΟΠΟΣ - (Θεόπροπος) Γλύπτης της αρχαιότητος, εφιλοτέχνησε αγάλματα στους Δελφούς.
Θεαίητος - ο Αθηναίος, (417-369 π.Χ.) μαθητής του Πλάτωνα και αργότερα καθηγητής της Ακαδημίας, συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη των μαθηματικών της σχολής, προ του Ευδόξου, ο Πλάτωνας του αφιέρωσε τον διάλογο "Θεαίτητος".
ΘΕΟΓΕΝΗΣ - ( Αθηναίος στρατηγός , ένας των Τριάκοντα Τυράννων )
Θεμιστοκλής - (θέμις+κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.
ΘΑΜΥΡΙΣ Νικητής στην ωδή κατά τους Πυθικούς αγώνες.
Θουκυδίδης - (Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό.
Θρασύβουλος - (θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.
ΙΦΙΚΛΗΣ - Γιος του Αμφιτρίωνα και της Αλκμήνης. Αδελφός του Ηρακλή.
Ιάσων - (ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής.
Ίων - (ίον:άνθος) ο μενεξεδένιος.
Ίκαρος.
ΙΩΣΗΠΟΣ - (Έργα για τον Ιουδαϊκό πόλεμο, Ιουδαϊκή αρχαιολογία)
ΙΠΠΟΜΕΔΩΝ - Υιός του βασιλιά της Σπάρτης Αγησίλαου.
ΙΠΠΟΜΑΧΟΣ - Μιλήσιος πολιτικός του 3ου π.Χ. αιώνα .
ΙΠΠΙΤΑΣ,
ΙΠΠΟΜΕΔΩΝ,
ΙΣΑΝΩΡ,
ΙΣΙΔΩΤΟΣ,
ΙΑΝΘΗ,
ΙΑΤΡΟΚΛΗΣ,
ΙΑΤΡΟΚΛΗΣ,
ΙΟΛΑΣ,
ΙΟΦΩΝ,
ΙΣΙΑΣ,
ΙΣΙΔΑΣ,
ΙΠΠΟΔΑΜΟΣ - Σπουδαίος πολεοδόμος και φιλόσοφος, σύγχρονος του Περικλή , Σχεδίασε το ρυμοτομικό και κατασκεύασε το υδραγωγείο της αρχαίας πόλης του Πειραιά.
Κίμων - (χίμων:χειμών) ο θυελλώδης.
ΚΑΛΛΙΒΙΟΣ,
ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΙΔΑΣ,
ΚΛΕΙΝΟΜΑΧΟΣ,
ΚΛΕΟΜΒΡΟΤΟΣ,
ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ,
ΚΛΕΩΝΥΜΟΣ.
ΚΟΡΙΣΚΟΣ, πλατωνικός φιλόσοφος .- ΕΡΜΙΑΣ, μαθητής του Πλάτωνα και του
ΚΙΚΕΡΩΝ - (Διάσημο έργο του: Περί Φιλιας)
ΚΛΕΑΝΘΗΣ - (Στωικός Φιλόσοφος, αρχηγός της ομώνυμης σχολής)
ΚΛΕΙΤΟΦΩΝ - (.. Ρόδιος ιστορικός )
ΚΛΕΟΣΤΡΑΤΟΣ - (Μελέτησε τις ανωμαλίες στην κίνηση των πλανητών, υπολόγισε την «Οκταετηρίδα» συνδέοντας το ηλιακό με το σεληνιακό έτος, έζησε τον 5ο π.Χ. αι.) ΚΑΛΥΔΩΝ - (Καλυδών) Υιός του Άρεως και της Αστυνόμης, μετεμορφώθη από την Άρτεμιν εις βράχον. Επίσης και γυναικείο όνομα (Μυθολογία, μάχη Ηρακλέους-Αχελώου) ΚΛΕΑΝΘΗΣ - (Κλεάνθης) Στωικός φιλόσοφος του 3ου π.Χ. από την Άσσο της Τρωάδος, μαθητής του Ζήνωνος στην Αθήνα.
ΚΡΑΤΗΣ, - υδραυλικός.
Κλέαρχος - (κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων.
Κλεόβουλος - (κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος.
ΚΛΕΟΜΒΡΟΤΟΣ¨ - ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ
Κλεομένης - (κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.
Κρίτων - (κρίνω) ο ευφυής.
Κασσιόπη, - μητέρα της Ανδρομέδας. Μετά τον θάνατό της έγινε αστερισμός.
ΚΡΑΤΕΡΟΣ - ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΣ¨ - ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ. ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝΑ
ΚΕΒΗΣ - Θηβαίος μαθητής του Σωκράτη .
ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ,
ΚΗΦΙΣΟΔΩΡΟΣ,
ΛΑΟΔΑΜΙΑ - Κόρη του Αμύκλα, βασιλιά της Λακεδαίμονος.
ΛΕΟΝΝΑΤΟΣ¨ - ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ 4ος ΑΙΩΝΑΣ
ΛΑΟΚΡΑΤΗΣ,
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ - (.. του Αριστοφάνη)
ΛΑΜΠΩΤΑΣ,
Λίνος, - γιός του Απόλλωνα.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ,
ΛΕΩΤΥΧΙΔΑΣ,
ΛΥΚΑΡΙΟΣ,
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ,
ΛΥΣΑΝΔΡΟΣ,
ΛΑΔΙΚΟΣ,
ΛΑΜΠΡΙΑΣ,
ΛΕΥΚΙΟΣ,
Λεωβώτας, - ανηψιός του Λυκούργου, βασιλιάς της Σπάρτης (Ηρόδοτος)
Λέανδρος - (λαός+ανήρ) ο ανδρείος του λαού.
ΛΕΩΝ - (Λέων) (α) Βασιλεύς των Σπαρτιατών, Ε’ π.Χ., πατήρ του Ανταλκίδου, (β) όνομα Αθηναίων πολιτικών και στρατηγών του Ε’ και Δ’ Αιώνα.
Μενέλαος - (μένος+λαός) η ορμή του λαού.
ΜΑΧΑΩΝ - (Μαχάων) Υιός του Ασκληπιού και της Ηπιόνης, συνόδευσε τους Έλληνες εις την Τροία όπου εξετιμήθη ιδιαιτέρως ως ιατρός χειρούργος (Όμηρος)
Μέναιχμος - ο Προκοννήσιος γεννήθηκε γύρω στο 375 π.Χ. στην Αλωπεκόννησο ή Προκόννησο της Προποντίδας, μαθητής του Ευδόξου, μάλλον από τη σχολή της Κυζίκου, τον ακολούθησε στην Αθήνα, στην οποία μαθήτευσε στην Ακαδημία του Πλάτωνα και αργότερα εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους καθηγητές της. ΜΑΧΑΝΙΔΑΣ¨ - ΤΥΡΡΑΝΟΣ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ
Μιλτιάδης - (μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος.
ΜΑΝΔΡΟΚΛΕΙΔΑΣ,
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ (.. του Πλάτωνα)
ΜΕΓΙΣΤΟΝΟΣ,
ΜΙΣΓΟΛΑΙΔΑΣ,
ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ,
ΜΟΣΧΟΣ,
ΜΝΗΣΑΡΧΟΣ, - πατέρας του Πυθαγόρα - ΠΥΘΑΪΔΑ, μητέρα τουΠυθαγόρα.
ΜΙΛΙΑΣ, - ΚΕΡΚΟΠΑΣ, ΑΡΧΥΤΑΣ, ΑΛΚΜΑΙΟΝΑΣ, μαθητές του Πυθαγόρα.
ΜΙΔΑΣ, - γιος του ΓΟΡΔΙΑ.- ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΣ, μαθητής του ΠΛΑΤΩΝΑ.
Νεοκλής - (νέος+κλέος) η νέα δόξα.
Νικαίνετος - (3ος π.X. αιώνας) επικός ποιητής και επιγραμματοποιός, γεννήθηκε στα Άβδηρα και εγκαταστάθηκε στη Σάμο
Nαυσιφάνης - από την Τέω για τoν οποίο λένε ότι χρημάτισε δάσκαλος του Επίκουρου
ΝΥΜΦΟΚΛΗΣ,
ΝΙΚΑΡΧΟΣ ,
ΝΑΝΝΑΚΟΣ,
ΝΑΥΚΛΗΣ,
Ξενοφών - : ο ανδρείος ηγέτης των ξένων
ΞΕΝΑΡΗΣ,
ΞΕΝΑΓΟΡΑΣ,
ΞΕΝΟΦΑΝΤΟΣ,
ΞΕΝΟΜΗΔΗΣ - (Ξενομήδης) Έλλην ιστοριογράφος του Ε’ π.Χ. αιώνα.
Οδυσσεύς - (οδύσσομαι:διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών.
ΟΙΝΟΜΑΟΣ- Πατέρας της Ιπποδάμειας
ΟΝΕΙΡΟΣ - Άγγελος του Δία.
ΟΝΟΜΑΚΛΗΣ,
ΟΝΟΜΑΝΤΙΟΣ
ΟΙΝΟΒΙΟΣ,
ΟΙΝΟΚΛΗΣ,
Ορέστης - (όρος+ίσταμαι) ο ορεσίβιος.
ΠΑΓΚΑΛΟΣ,
ΠΑΙΩΝΙΟΣ,
ΠΑΡΙΣ,
ΠΕΡΙΓΕΝΗΣ,
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ,
Πάτροκλος - (πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος
ΠΟΛΥΓΝΩΤΟΣ - Γλύπτης.
Πυθαγόρας - πήγε και στην Αίγυπτο και τότε ο Πολυτάρκης τον σύστησε με επιστολή του στον Άμαση
Πρωταγόρας - έμεινε στην Αθήνα, όπου δίδασκε ως το 411 π.Χ.. Τότε ο Πυθόδωρος τον κατάγγειλε ως άθεο και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αθήνα.
ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΣ - Τύραννος των Αθηνών.
ΠΑΝΑΙΤΙΟΣ - (Παναίτιος) Στωικός φιλόσοφος (της μέσης περιόδου) δάσκαλος του Ποσειδωνίου.
ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟΣ - (Ποσειδώνιος) Έλληνας στωικός φιλόσοφος από την Απάμεια της Συρίας, - ιδρυτής Σχολής στην Ρόδο.
Περικλής - (περί+κλέος) ο ένδοξος
Πολυδεύκης - (πολύ+δεύκος:γλεύκος) ο πολύ γλυκός
Πύρρος - (εκ του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος
ΠΑΝΤΑΚΛΗΣ,
ΠΑΝΤΕΥΣ,
ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ,
ΠΕΔΑΡΙΤΟΣ,
ΠΕΙΣΑΝΔΡΟΣ,
ΠΙΤΥΑΣ,
ΠΛΕΙΣΤΟΛΑΣ,
ΠΛΕΙΣΤΩΝΑΚΤΑΣ,
ΠΟΛΥΔΕΚΤΗΣ,
ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ,
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΙΔΑΣ,
ΠΡΟΚΛΗΣ,
ΠΡΟΚΛΟΣ,
ΠΡΥΤΑΝΙΣ.
Σόλων - (πιθανώς από το ρ. σέλλω:σείω) ο διασείσας το παλαιό, ριζοσπάστης
Σοφοκλής - (σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού
Σωκράτης - (σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους
ΣΚΑΡΙΦΙΔΑΣ,
ΣΟΟΣ,
ΣΦΟΔΡΙΑΣ,
ΣΩΣΤΡΑΤΙΔΑΣ,
Τηλέμαχος (τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος
Τιμολέων - (τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων
ΤΕΛΕΥΤΙΑΣ
ΥΠΕΡΕΙΔΗΣ, - κορυφαίος Αττικός ρήτορας, υιός του Γλαυκίππου.
ΥΑΝΘΙΣ - Δισέγγονος του Σίσυφου. Βασίλευσε στην Κόρινθο.
ΥΠΕΡΕΙΔΗΣ.
ΥΜΝΙΣ,
ΥΠΕΡΜΕΝΗΣ,
ΥΨΙΚΛΗΣ
ΥΑΣ - (Ύας) Αδελφός των Υάδων (Μυθολογία)
ΦΙΛΙΣΤΙΩΝ - (Φιλιστίων) Διάσημος ιατρός από τους Επιζεφυρίους Λοκρούς.
ΦΙΛΟΚΛΗΣ - (Φιλοκλής) Τραγικός ποιητής ανηψιός του Αισχύλου.
ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ - (Φιλοκτήτης) Ηγεμών της Μαγνησίας, συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο.
ΦΙΛΟΤΙΜΟΣ - (Φιλότιμος) Ιατρός μαθητής του Πραξαγόρα ασχοληθείς με την ανατομική (290 π.Χ.).
ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΣ - (Φιλούμενος) Έλλην ιατρός στην Ρώμη, συγγραφεύς των πραγματειών «γυναικεία» και «περί θεραπείας».
ΦΙΛΟΦΡΩΝ - (Φιλόφρων) (α) Ποιητής του Δ’ π.Χ., γνωστός ως διθυραμβοποιός, (β) Έλλην στρατηγός στην υπηρεσία του Νεκτανεβώ.
ΦΙΛΟΧΟΡΟΣ - (Φιλόχορος) Αθηναίος ιστορικός του Γ’ π.Χ.
ΦΙΛΥΛΛΙΟΣ - (Φιλύλλιος) Αθηναίος κωμικός ποιητής σύγχρονος του Αριστοφάνους.
ΦΟΒΟΣ - (Φόβος) Υιός του Άρη αδελφός του Δείμου, προσωποποίησης του τρόμου.
ΦΩΚΟΣ - (Φώκος) (α) Υιός του Ορνυτίωνος, εγγονός του Σισύφου (μυθολ.), (β) πατήρ και υιός του στρατηγού Φωκίωνος, (γ) Σάμιος αστρολόγος, ΣΤ’ π.Χ.
Φαίδων - (φως) ο λαμπρός καθ όλα
Φίλιππος - (φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους
Φοίβος - (φάος:φως) ο ακτινοβόλος
ΦΙΛΑΓΟΡΑΣ,
Φρίξος - (φρίττω) ο τρομακτικός.
ΦΙΛΟΓΕΝΗΣ - Αθηναίος, μαζί με τον αδελφό του Δάμωνα ίδρυσαν τη Φωκαία.
ΦΙΛΩΝ - Θηβαίος πολεμιστής, αξιωματικός του Μεγ. Αλέξανδρου.
ΦΛΟΓΙΔΑΣ,
ΦΟΙΒΙΔΑΣ,
ΦΟΙΒΙΣ
ΧΙΛΩΝ , - Λακεδαιμόνιος υιός του Δαμαγήτου
ΧΑΙΡΩΝ,
ΧΡΥΣΑΝΘΙΣ,
ΧΡΥΣΣΑΛΙΣ,
ΧΑΡΙΛΑΟΣ,
ΧΑΡΙΚΛΟΣ,
ΧΑΡΙΛΛΟΣ.
ΩΤΟΣ - (Ώτος) Υιός του Αλωέως, αδελφός του Εφιάλτη (μυθολ. Αλωάδαι).
ΚΡΑΤΗΣ, - υδραυλικός.
Κλέαρχος - (κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων.
Κλεόβουλος - (κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος.
ΚΛΕΟΜΒΡΟΤΟΣ¨ - ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ
Κλεομένης - (κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.
Κρίτων - (κρίνω) ο ευφυής.
Κασσιόπη, - μητέρα της Ανδρομέδας. Μετά τον θάνατό της έγινε αστερισμός.
ΚΡΑΤΕΡΟΣ - ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΣ¨ - ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ. ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝΑ
ΚΕΒΗΣ - Θηβαίος μαθητής του Σωκράτη .
ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ,
ΚΗΦΙΣΟΔΩΡΟΣ,
ΛΑΟΔΑΜΙΑ - Κόρη του Αμύκλα, βασιλιά της Λακεδαίμονος.
ΛΕΟΝΝΑΤΟΣ¨ - ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ 4ος ΑΙΩΝΑΣ
ΛΑΟΚΡΑΤΗΣ,
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ - (.. του Αριστοφάνη)
ΛΑΜΠΩΤΑΣ,
Λίνος, - γιός του Απόλλωνα.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ,
ΛΕΩΤΥΧΙΔΑΣ,
ΛΥΚΑΡΙΟΣ,
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ,
ΛΥΣΑΝΔΡΟΣ,
ΛΑΔΙΚΟΣ,
ΛΑΜΠΡΙΑΣ,
ΛΕΥΚΙΟΣ,
Λεωβώτας, - ανηψιός του Λυκούργου, βασιλιάς της Σπάρτης (Ηρόδοτος)
Λέανδρος - (λαός+ανήρ) ο ανδρείος του λαού.
ΛΕΩΝ - (Λέων) (α) Βασιλεύς των Σπαρτιατών, Ε’ π.Χ., πατήρ του Ανταλκίδου, (β) όνομα Αθηναίων πολιτικών και στρατηγών του Ε’ και Δ’ Αιώνα.
Μενέλαος - (μένος+λαός) η ορμή του λαού.
ΜΑΧΑΩΝ - (Μαχάων) Υιός του Ασκληπιού και της Ηπιόνης, συνόδευσε τους Έλληνες εις την Τροία όπου εξετιμήθη ιδιαιτέρως ως ιατρός χειρούργος (Όμηρος)
Μέναιχμος - ο Προκοννήσιος γεννήθηκε γύρω στο 375 π.Χ. στην Αλωπεκόννησο ή Προκόννησο της Προποντίδας, μαθητής του Ευδόξου, μάλλον από τη σχολή της Κυζίκου, τον ακολούθησε στην Αθήνα, στην οποία μαθήτευσε στην Ακαδημία του Πλάτωνα και αργότερα εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους καθηγητές της. ΜΑΧΑΝΙΔΑΣ¨ - ΤΥΡΡΑΝΟΣ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ
Μιλτιάδης - (μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος.
ΜΑΝΔΡΟΚΛΕΙΔΑΣ,
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ (.. του Πλάτωνα)
ΜΕΓΙΣΤΟΝΟΣ,
ΜΙΣΓΟΛΑΙΔΑΣ,
ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ,
ΜΟΣΧΟΣ,
ΜΝΗΣΑΡΧΟΣ, - πατέρας του Πυθαγόρα - ΠΥΘΑΪΔΑ, μητέρα τουΠυθαγόρα.
ΜΙΛΙΑΣ, - ΚΕΡΚΟΠΑΣ, ΑΡΧΥΤΑΣ, ΑΛΚΜΑΙΟΝΑΣ, μαθητές του Πυθαγόρα.
ΜΙΔΑΣ, - γιος του ΓΟΡΔΙΑ.- ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΣ, μαθητής του ΠΛΑΤΩΝΑ.
Νεοκλής - (νέος+κλέος) η νέα δόξα.
Νικαίνετος - (3ος π.X. αιώνας) επικός ποιητής και επιγραμματοποιός, γεννήθηκε στα Άβδηρα και εγκαταστάθηκε στη Σάμο
Nαυσιφάνης - από την Τέω για τoν οποίο λένε ότι χρημάτισε δάσκαλος του Επίκουρου
ΝΥΜΦΟΚΛΗΣ,
ΝΙΚΑΡΧΟΣ ,
ΝΑΝΝΑΚΟΣ,
ΝΑΥΚΛΗΣ,
Ξενοφών - : ο ανδρείος ηγέτης των ξένων
ΞΕΝΑΡΗΣ,
ΞΕΝΑΓΟΡΑΣ,
ΞΕΝΟΦΑΝΤΟΣ,
ΞΕΝΟΜΗΔΗΣ - (Ξενομήδης) Έλλην ιστοριογράφος του Ε’ π.Χ. αιώνα.
Οδυσσεύς - (οδύσσομαι:διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών.
ΟΙΝΟΜΑΟΣ- Πατέρας της Ιπποδάμειας
ΟΝΕΙΡΟΣ - Άγγελος του Δία.
ΟΝΟΜΑΚΛΗΣ,
ΟΝΟΜΑΝΤΙΟΣ
ΟΙΝΟΒΙΟΣ,
ΟΙΝΟΚΛΗΣ,
Ορέστης - (όρος+ίσταμαι) ο ορεσίβιος.
ΠΑΓΚΑΛΟΣ,
ΠΑΙΩΝΙΟΣ,
ΠΑΡΙΣ,
ΠΕΡΙΓΕΝΗΣ,
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ,
Πάτροκλος - (πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος
ΠΟΛΥΓΝΩΤΟΣ - Γλύπτης.
Πυθαγόρας - πήγε και στην Αίγυπτο και τότε ο Πολυτάρκης τον σύστησε με επιστολή του στον Άμαση
Πρωταγόρας - έμεινε στην Αθήνα, όπου δίδασκε ως το 411 π.Χ.. Τότε ο Πυθόδωρος τον κατάγγειλε ως άθεο και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αθήνα.
ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΣ - Τύραννος των Αθηνών.
ΠΑΝΑΙΤΙΟΣ - (Παναίτιος) Στωικός φιλόσοφος (της μέσης περιόδου) δάσκαλος του Ποσειδωνίου.
ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟΣ - (Ποσειδώνιος) Έλληνας στωικός φιλόσοφος από την Απάμεια της Συρίας, - ιδρυτής Σχολής στην Ρόδο.
Περικλής - (περί+κλέος) ο ένδοξος
Πολυδεύκης - (πολύ+δεύκος:γλεύκος) ο πολύ γλυκός
Πύρρος - (εκ του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος
ΠΑΝΤΑΚΛΗΣ,
ΠΑΝΤΕΥΣ,
ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ,
ΠΕΔΑΡΙΤΟΣ,
ΠΕΙΣΑΝΔΡΟΣ,
ΠΙΤΥΑΣ,
ΠΛΕΙΣΤΟΛΑΣ,
ΠΛΕΙΣΤΩΝΑΚΤΑΣ,
ΠΟΛΥΔΕΚΤΗΣ,
ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ,
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΙΔΑΣ,
ΠΡΟΚΛΗΣ,
ΠΡΟΚΛΟΣ,
ΠΡΥΤΑΝΙΣ.
Σόλων - (πιθανώς από το ρ. σέλλω:σείω) ο διασείσας το παλαιό, ριζοσπάστης
Σοφοκλής - (σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού
Σωκράτης - (σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους
ΣΚΑΡΙΦΙΔΑΣ,
ΣΟΟΣ,
ΣΦΟΔΡΙΑΣ,
ΣΩΣΤΡΑΤΙΔΑΣ,
Τηλέμαχος (τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος
Τιμολέων - (τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων
ΤΕΛΕΥΤΙΑΣ
ΥΠΕΡΕΙΔΗΣ, - κορυφαίος Αττικός ρήτορας, υιός του Γλαυκίππου.
ΥΑΝΘΙΣ - Δισέγγονος του Σίσυφου. Βασίλευσε στην Κόρινθο.
ΥΠΕΡΕΙΔΗΣ.
ΥΜΝΙΣ,
ΥΠΕΡΜΕΝΗΣ,
ΥΨΙΚΛΗΣ
ΥΑΣ - (Ύας) Αδελφός των Υάδων (Μυθολογία)
ΦΙΛΙΣΤΙΩΝ - (Φιλιστίων) Διάσημος ιατρός από τους Επιζεφυρίους Λοκρούς.
ΦΙΛΟΚΛΗΣ - (Φιλοκλής) Τραγικός ποιητής ανηψιός του Αισχύλου.
ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ - (Φιλοκτήτης) Ηγεμών της Μαγνησίας, συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο.
ΦΙΛΟΤΙΜΟΣ - (Φιλότιμος) Ιατρός μαθητής του Πραξαγόρα ασχοληθείς με την ανατομική (290 π.Χ.).
ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΣ - (Φιλούμενος) Έλλην ιατρός στην Ρώμη, συγγραφεύς των πραγματειών «γυναικεία» και «περί θεραπείας».
ΦΙΛΟΦΡΩΝ - (Φιλόφρων) (α) Ποιητής του Δ’ π.Χ., γνωστός ως διθυραμβοποιός, (β) Έλλην στρατηγός στην υπηρεσία του Νεκτανεβώ.
ΦΙΛΟΧΟΡΟΣ - (Φιλόχορος) Αθηναίος ιστορικός του Γ’ π.Χ.
ΦΙΛΥΛΛΙΟΣ - (Φιλύλλιος) Αθηναίος κωμικός ποιητής σύγχρονος του Αριστοφάνους.
ΦΟΒΟΣ - (Φόβος) Υιός του Άρη αδελφός του Δείμου, προσωποποίησης του τρόμου.
ΦΩΚΟΣ - (Φώκος) (α) Υιός του Ορνυτίωνος, εγγονός του Σισύφου (μυθολ.), (β) πατήρ και υιός του στρατηγού Φωκίωνος, (γ) Σάμιος αστρολόγος, ΣΤ’ π.Χ.
Φαίδων - (φως) ο λαμπρός καθ όλα
Φίλιππος - (φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους
Φοίβος - (φάος:φως) ο ακτινοβόλος
ΦΙΛΑΓΟΡΑΣ,
Φρίξος - (φρίττω) ο τρομακτικός.
ΦΙΛΟΓΕΝΗΣ - Αθηναίος, μαζί με τον αδελφό του Δάμωνα ίδρυσαν τη Φωκαία.
ΦΙΛΩΝ - Θηβαίος πολεμιστής, αξιωματικός του Μεγ. Αλέξανδρου.
ΦΛΟΓΙΔΑΣ,
ΦΟΙΒΙΔΑΣ,
ΦΟΙΒΙΣ
ΧΙΛΩΝ , - Λακεδαιμόνιος υιός του Δαμαγήτου
ΧΑΙΡΩΝ,
ΧΡΥΣΑΝΘΙΣ,
ΧΡΥΣΣΑΛΙΣ,
ΧΑΡΙΛΑΟΣ,
ΧΑΡΙΚΛΟΣ,
ΧΑΡΙΛΛΟΣ.
ΩΤΟΣ - (Ώτος) Υιός του Αλωέως, αδελφός του Εφιάλτη (μυθολ. Αλωάδαι).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου