Έλλην-Ελλάς

Απόπειρα ερμηνείας της σημασίας της λέξης

  ...εὐχαριστῶ τὸν Θεὸ ποὺ γεννήθηκα 'Ἕλλην

"Ἑλλάς": μία λέξη τυλιγμένη στοὺς μύθους ! Τί σημαίνει ἡ λέξη αὐτὴ ; Πολλὰ ἔχουν εἰπωθεῖ, πολλὲς ἑρμηνεῖες ἔχουν δοθεῖ. Γνῶστες τῆς ἑλληνικὲς γλώσσας ὑποστηρίζουν πὼς σημαίνει "φῶς λάμπει", ἐκ τῆς ρίζας σέλ=φωτείζειν. Ἀπὸ αὐτὴν προκύπτουν καὶ ἄλλες ὁμόρριζες λέξεις ὅπως : 'Ἕλλη, Σέλας, Ἐλλοπία, Ἥλιος, Σελήνη, Σελλοὶ κἅ. Ἀσπαζόμενοι τὴν παραπάνω ἐτοιμολογικὴ ἄποψη, προχωροῦμε ἕνα βῆμα ἀκόμη καὶ στὴν ἐννοιολογικὴ ἑρμηνεία τῆς λέξεως αὐτῆς.Οἱ πρόγονοί μας δὲν ἐπέλεξαν τυχαῖα τὸ ὄνομα τῆς φυλῆς τους καὶ κατ'ἐπέκταση αὐτὸ τῆς πατρίδος τους. Εἶχαν ἀντιληφθεῖ τὸ τί σημαίνει νὰ ζεῖς στὸ ΦΩΣ. Νὰ ζεῖς στὸ νοητὸ φῶς τῆς γνώσεως, κυρίως, παρὰ στὸ "ὑλικό" φῶς τῶν οὐρανίων σωμάτων. Πάρα πολλοὶ λαοὶ εἶχαν ἔντονη ἐπαφὴ μὲ τὸ φῶς τοῦ Ἥλιου καὶ ὅλοι μὲ τὸ φῶς τῶν ἄστρων. Κανένας ὅμως, ἀπ' ὅσο γνωρίζουμε, δὲν ὀνόμασε τὴν πατρίδα τοῦ "Χώρα φωτός". Καὶ δὲν ἀναφερόμαστε στοὺς ἀφρικανικοὺς λαοὺς γιὰ τοὺς ὁποίους ἡ ἡλιοφάνεια Ἦταν μᾶλλον ἐπώδυνη, ἀλλὰ στοὺς λαοὺς τῶν εὔκρατων ζωνῶν (τουλάχιστον). Τὸ πολὺ - πολὺ νὰ λάτρεψαν τὸν ἥλιο σὰ θεό, γιὰ τὴν καλωσύνη του νὰ τοὺς ζεσταίνει καὶ νὰ βοηθᾶ τὴ γῆ στὴν παραγωγὴ ὑλικῶν ἀγαθῶν. Γιὰ τοὺς Ἕλληνες ὅμως, ὁ θεὸς Ἥλιος Ἦταν ὁ θεὸς τῆς ΜΟΥΣΙΚΗΣ (=ἁρμονία, μέτρον, κάλλος) καὶ τῆς ΜΑΝΤΙΚΗΣ (=σοφία, ἐπιστήμη) ἐνῶ καὶ τὸ ὄνομά του εἶναι δηλωτικό της σημασίας του : ΑΠΟΛΛΩΝ = ἅ-πολλῶν ! ἕνας θεός. Ὁ θεὸς εἶναι ἡ ἀπόλυτη γνώση, τὸ ἀπόλυτο φῶς... Φῶς λοιπὸν τῆς γνώσεως, τοῦ νοός, τῆς ἁρμονίας, τῆς ἐπιστήμης, τοῦ κάλους, τοῦ μέτρου. Ἂς θυμηθοῦμε τοὺς Ἰουδαίους τῆς ἀντίστοιχης περιόδου : "ἰσραήλ" δηλαδὴ "ἰσχυρός" Ἦταν καὶ εἶναι τὸ ὄνομά τους. Αὐτὸς ποὺ πάλεψε εὐθέως μὲ τὸ θεὸ καὶ τὸν νίκησε. "Ρωμαῖοι", οἱ δυτικοί μας γείτονες. "Δυνατοί" καὶ αὐτοί... Κι ὅμως, πολὺ πρὶν ἀπ' αὐτούς, τότε ποὺ ὁ κόσμος ζοῦσε στὴν ἀπόλυτη βαρβαρότητα, οἱ δικοί μας πρόγονοι δὲ γοητεύτηκαν ἀπὸ τὸ πρότυπο τοῦ "ἰσχυροῦ" ἀλλὰ μὲ μία ὄχι ἀνεξήγητη λεπτότητα, αὐτοπροσδιορίστηκαν ὡς "φωτοδότες". Ἰσχυροί, ὄχι μὲ τὴν κτηνώδη ἔννοια τῆς λέξης. ἰσχυροὶ πνευματικῶς. ἀντιλαμβάνονται νωρὶς τὸν οἰκουμενικό τους ρόλο. Εἶναι προορισμένοι νὰ κατακτήσουν τὸν κόσμο μὲ τὴ φωτοδοσία τοῦ ἐκπολιτισμοῦ. ἄνθρωποι λοιπὸν οἱ Ἕλληνες, διότι "ἄνω θρώσκουν" καὶ ὄχι homini ποὺ θὰ καταλήξουν "χούς". Εἶναι λαὸς ποὺ φτιάχθηκε ἀπὸ λίθους καὶ ὄχι ἀπὸ χῶμα ! Βρισκόμαστε χρονικῶς στὴν ἀρχή, στὴ χαραυγὴ τῆς Ἱστορίας. Τὸ πρῶτο φῶς τῆς ἀγγίζει τούτη τὴ σκληρὴ μὰ γλυκειὰ ἑλληνίδα γῆ ποὺ στεφανώνει ἡ Μεσόγειος. Μὲ τὸ πρῶτο φῶς τῆς Ἱστορίας γεννιέται ὁ Ἕλλην, οἱ Ἕλληνες, ἡ Ἑλλάς. Ἡ Ἱστορία ἀρχίζει ΜΕ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ φωτισμένο της πλήρωμα. Ἡ Ἑλλὰς ἀρχίζει τὴν ὕπαρξή της μὲ τὴν Ἱστορία τοῦ φωτισμένου-πολιτισμένου ἀνθρώπου τῆς Γῆς καὶ θὰ σβήσει μόνον ὅταν πάψει νὰ ὑπάρχει ἄνθρωπος σ' αὐτὴ τὴ Γῆ...