Ξεκινάμε γυμναστήριο, τέλος! Πηγαίνοντας όμως την πρώτη φορά, με σχετικά ήπιους ρυθμούς γυμναστικής, την επόμενη μέρα είμαστε πιασμένοι!
Και σαν να μην φτάνει μόνο ότι πονάνε οι μυς μας, έχουμε και δυκαμψία στην περιοχή που γυμναστήκαμε!
Αυτό το φαινόμενο το νιώθουμε για μέρες και σταδιακά φθήνει και ”σβήνει”.
Σε αυτό το άρθρο δεν θα ασχοληθούμε με το ”κάψιμο” του μυ κατά τη διάρκεια της άσκησης, όπως επίσης και με τον τραυματισμό του, μιας και αποτελούν διαφορετικά φαινόμενα.
Έτσι λοιπόν επί του θέματος, ο πόνος αυτός οφείλεται στο γεγονός ότι ο μυς ”καταστρέφεται” και ”ξανακατασκευάζεται”! Ναι, είναι αλήθεια!
Για την ακρίβεια, όταν ζορίσουμε εναν αδύναμο μυ, γυμνάζοντάς τον σε ρυθμό που δεν είναι ”συνηθισμένος”, τότε αυτός ο μυικός ιστός καταστρέφεται και ξαναχτίζεται πιο δυνατός και μεγάλος, για να αντέξει στις ”καινούριες συνθήκες”!
Αυτή η διαδικασία λοιπόν κρατάει κάποιες μέρες και είναι η αιτία πουνιώθουμε πιασμένοι - πόνο στους μυς που γυμνάσαμε.
Κάποτε πίστευαν λοιπόν ότι αυτός ο πόνος στους μυς μετά τη γυμναστική οφειλόταν στη συσσώρευση γαλακτικού οξέος στους μυς που γυμνάστηκαν. Αυτή όμως η θεωρία καταρρίφθηκε για το λόγο ότι το γαλακτικό οξύ μένει πολύ λίγο στους μυς και φεύγει γρήγορα, αλλά παραμένουμε πιασμένοι.
Έτσι η αιτία που πιστεύουν ότι προκαλεί αυτόν τον πόνο στους μυς, είναι η εξής:
κατά τη ρίξη των μικροσκοπικών μυικών ινών και κατά την ανάπλαση μεγαλύτερων, μυικές συσπάσεις ή κινήσεις του σώματός μας που διεγείρουν τον μυ να ”λειτουργήσει”, προκαλούν πόνο, μιας και ο μυς (για να το πούμε απλά), δεν έχει ακόμα τις κατάλληλες ίνες ώστε να λειτουργήσει σωστά.
Έτσι, ”ζορίζεται” ώστε να ανταπεξέλθει και στις πιο μικρές απαιτήσεις, και πονάμε!
Αν τώρα έχουμε γυμναστεί πιο εντατικά και έχουμε ”καταστρέψει” περισσότερες μυικές ίνες, τότε ακόμα πιο δύκολα τα πράγματα, με αποτέλεσμα: να πονάμε περισσότερο και να μην μπορούμε να τον λειτουργήσουμε σωστά!
Για παράδειγμα, μπορεί να ζοριζόμαστε να σηκώσουμε έστω και ένα μικρό βάρος!
Αυτό λοιπόν το φαινόμενο -ο πόνος- εξαλείφεται όταν έχουν δημιουργηθεί οι μεγαλύτερες και δυνατότερες μυικές ίνες, έχει ολοκληρωθεί η ”επανακατασκευή” τους δηλαδή!
Γι’ αυτό λοιπόν πιανόμαστε μετά τη γυμναστική και πονάνε οι μυςμας!
Και σαν να μην φτάνει μόνο ότι πονάνε οι μυς μας, έχουμε και δυκαμψία στην περιοχή που γυμναστήκαμε!
Αυτό το φαινόμενο το νιώθουμε για μέρες και σταδιακά φθήνει και ”σβήνει”. Σε αυτό το άρθρο δεν θα ασχοληθούμε με το ”κάψιμο” του μυ κατά τη διάρκεια της άσκησης, όπως επίσης και με τον τραυματισμό του, μιας και αποτελούν διαφορετικά φαινόμενα.
Έτσι λοιπόν επί του θέματος, ο πόνος αυτός οφείλεται στο γεγονός ότι ο μυς ”καταστρέφεται” και ”ξανακατασκευάζεται”! Ναι, είναι αλήθεια!
Για την ακρίβεια, όταν ζορίσουμε εναν αδύναμο μυ, γυμνάζοντάς τον σε ρυθμό που δεν είναι ”συνηθισμένος”, τότε αυτός ο μυικός ιστός καταστρέφεται και ξαναχτίζεται πιο δυνατός και μεγάλος, για να αντέξει στις ”καινούριες συνθήκες”!
Αυτή η διαδικασία λοιπόν κρατάει κάποιες μέρες και είναι η αιτία πουνιώθουμε πιασμένοι - πόνο στους μυς που γυμνάσαμε.
Ενημερωτικά να ξέρετε ότι:
οι μυς δεν αναπλάθονται ενώ γυμναζόμαστε, αλλά τις επόμενες ημέρες μετά τη γυμναστική
και
αν δεν νιώθουμε έντονο πιάσιμο, μπορούμε να συνεχίσουμε να γυμναζόμαστε ώστε να φτάσουμε σε μεγαλύτερα επίπεδα ”ανάπλασης” μυικού ιστού
Κάποτε πίστευαν λοιπόν ότι αυτός ο πόνος στους μυς μετά τη γυμναστική οφειλόταν στη συσσώρευση γαλακτικού οξέος στους μυς που γυμνάστηκαν. Αυτή όμως η θεωρία καταρρίφθηκε για το λόγο ότι το γαλακτικό οξύ μένει πολύ λίγο στους μυς και φεύγει γρήγορα, αλλά παραμένουμε πιασμένοι.
Έτσι η αιτία που πιστεύουν ότι προκαλεί αυτόν τον πόνο στους μυς, είναι η εξής:
κατά τη ρίξη των μικροσκοπικών μυικών ινών και κατά την ανάπλαση μεγαλύτερων, μυικές συσπάσεις ή κινήσεις του σώματός μας που διεγείρουν τον μυ να ”λειτουργήσει”, προκαλούν πόνο, μιας και ο μυς (για να το πούμε απλά), δεν έχει ακόμα τις κατάλληλες ίνες ώστε να λειτουργήσει σωστά.
Έτσι, ”ζορίζεται” ώστε να ανταπεξέλθει και στις πιο μικρές απαιτήσεις, και πονάμε!
Αν τώρα έχουμε γυμναστεί πιο εντατικά και έχουμε ”καταστρέψει” περισσότερες μυικές ίνες, τότε ακόμα πιο δύκολα τα πράγματα, με αποτέλεσμα: να πονάμε περισσότερο και να μην μπορούμε να τον λειτουργήσουμε σωστά!
Για παράδειγμα, μπορεί να ζοριζόμαστε να σηκώσουμε έστω και ένα μικρό βάρος!
Αυτό λοιπόν το φαινόμενο -ο πόνος- εξαλείφεται όταν έχουν δημιουργηθεί οι μεγαλύτερες και δυνατότερες μυικές ίνες, έχει ολοκληρωθεί η ”επανακατασκευή” τους δηλαδή!
Γι’ αυτό λοιπόν πιανόμαστε μετά τη γυμναστική και πονάνε οι μυςμας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου