Αυτές είναι πέντε ταινίες, που έμειναν στην ιστορία όχι για την εμπορική τους επιτυχία, αλλά λόγω του γεγονότος ότι δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Δυστυχώς, κάποιες ταινίες δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τις απολαύσουμε ούτε στις κινηματογραφικές αίθουσες τρώγοντας ποπ κορν, ούτε από τον καναπέ μας ένα κυριακάτικο βράδυ.
Οι πέντε παρακάτω ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία των "παραμυθιών" χωρίς τέλος...
5. Dark Blood
Οι πέντε παρακάτω ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία των "παραμυθιών" χωρίς τέλος...
5. Dark Blood
Η τελευταία ταινία του Ρίβερ Φίνιξ, που δυστυχώς δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί πριν εκείνος αφήσει την τελευταία του πνοή το 1993, έξω από το μπαρ του Τζόνι Ντεπ, λόγω υπερβολικής δόσης ναρκωτικών.
Στο Dark Blood ο Φίνιξ υποδύεται το «Αγόρι» που ζει σε περιοχή πυρηνικών δοκιμών περιμένοντας το τέλος του κόσμου αλλά έντεκα μέρες ήταν αρκετές για να φέρουν το τέλος της ταινίας αυτής.
Χρειαζόταν μόλις 11 μέρες για να ολοκληρωθεί και τώρα τα δικαιώματα αλλά και τα πλάνα ανήκουν αποκλειστικά στον σεναριογράφο της, Τζορτζ Σλουίζερ, ο οποίος ενδέχεται να χρησιμοποιήσει τα πλάνα σε μελλοντικό ντοκιμαντέρ σχετικά με τη ζωή του Ρίβερ Φίνιξ.
4. Καλειδοσκόπιο
Άλφρεντ Χίτσκοκ
Αν το συγκεκριμένο φιλμ είχε ποτέ γυριστεί, σίγουρα θα ήταν το πιο σκοτεινό, το πιο βίαιο θρίλερ δια χειρός Άλφρεντ Χίτσκοκ. Το story του; Ένας κατά συρροή βιαστής και δολοφόνος που σε μια σκηνή μάλιστα επιτίθεται σε γυναίκα αστυνομικό. Η πρωτοτυπία; Εν έτη 1971 ήθελε να χρησιμοποιήσει κάμερα χειρός και φυσικό φωτισμό.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι όλη η ταινία θα ήταν γυρισμένη από την πλευρά του ψυχοπαθή, ο οποίος ήταν όμορφος και … ευαίσθητος χαρακτήρας.
Ο ίδιος ο Χίτσκοκ είχε ενδοιασμούς, γιατί πίστευε ότι μερικές σκηνές θα σόκαραν ιδιαίτερα το κοινό. Κάτι παρόμοιο σκέφτηκαν και οι παραγωγοί των στούντιο MCA, αφού απέρριψαν το project επειδή ο πρωταγωνιστής (ο Χίτσοκ ήθελε για τον πρώτο ρόλο τον Ντέηβιντ Χέμινγκς ή τον Μάικλ Κέιν) ήταν πολύ… αποκρουστικός.
Αν σε κάποια σημεία σας θυμίζει το Frenzy, είναι επειδή ο Χίτσκοκ χρησιμοποίησε κάποιες από τις ιδέες αυτές για την επόμενη ταινία του.
Τα μόνα original απομεινάρια του χιτσκοκικού δημιουργήματος είναι μια σκονισμένη κασέτα χωρίς ήχο, διάρκειας μιας ώρας.
3. Ναπολέων
Στάνλεϊ Κιούμπρικ
Το 1968 ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ άρχισε να καταπιάνεται με την πραγματοποίηση του σκηνοθετικού του οράματος: να γυρίσει μια επική βιογραφία του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, με τον Τζακ Νίκολσον στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ο Κιούμπρικ είχε «ψύχωση» με τη ζωή και το έργο του Ναπολέοντα και καθώς δεν είχε γίνει κάποια ιδιαίτερα εμπνευσμένη προσπάθεια αφήγησης στη μεγάλη οθόνη, ανέλαβε το δύσκολο αυτό έργο ο ίδιος.
Ήθελε να αποτυπώσει στη μεγάλη οθόνη ολόκληρη τη ζωή του αυτοκράτορα και για αυτό χρειάζονταν μεγάλα χρηματικά ποσά και 50 χιλιάδες κομπάρσους!
Ο σκηνοθέτης δούλεψε πάνω στην ταινία για δύο χρόνια, συνεργάστηκε με ιστορικούς αναλυτές, συγκέντρωσε σχεδόν 15 χιλιάδες φωτογραφίες της περιόδου για να μείνει πιστός στα γραμμένα. Έφτασε ακόμα στο σημείο να «πείσει» του ρουμανικό στρατό να του «δανείσει» χιλιάδες από τους άντρες του για τις ανάγκες των σκηνών μάχης.
Το όνειρο του ναυάγησε, όταν το 1969 τα στούντιο MGM δεν δέχτηκαν να στηρίξουν οικονομικά το έπος του. Απογοητευμένος, ο Κιούμπρικ άλλαξε στούντιο, «μετακομίζοντας» στην Warner, και άρχισε να ασχολείται με μια άλλη … ταινιούλα μικρότερου budget, το Κουρδιστό Πορτοκάλι.
2. Δον Κιχώτης
Όρσον Γουελς
Ο Όρσον Γουελς στην πολύχρονη καριέρα του άφησε πολλές ταινίες του χωρίς τέλος, αλλά ο Δον Κιχώτης ήταν σίγουρα το «απωθημένο» του. Εμείς μπορεί να είδαμε μια παραλλαγή του το 1992 από τον Τζίζους Φράνκο, που υποτίθεται ήταν η ολοκλήρωση του οράματος του Γουελς, αλλά στην πραγματικότητα οι δύο ταινίες δεν μοιάζουν σε κανένα σημείο.
Για δεκαετίες, ο ταλαντούχος σκηνοθέτης γύριζε την ταινία όποτε έβρισκε λεφτά για να τη χρηματοδοτήσει. Το 1955 έκανε μερικά γυρίσματα στο Μεξικό και για τα επόμενα χρόνια ταξίδευε μέχρι την Ισπανία και την Ιταλία για να πάρει τα απαραίτητα πλάνα, συγκεντρώνοντας το καστ και τα συνεργεία όποτε εκείνος μπορούσε και ήθελε.
Ο ίδιος είχε πει αστειευόμενος, ότι αν ποτέ κατάφερνε να ολοκληρώσει την ταινία δεν θα την ονόμαζε « Δον Κιχώτη» αλλά « Πότε θα τελειώσεις των Δον Κιχώτη;».
Το 1985, μερικούς μήνες πριν το θάνατό του, είχε δηλώσει ότι «όπου να’ ναι το τελειώνω», αλλά το έπος του παρέμεινε αποτυπωμένο σε αμέτρητα «βουβά» μέτρα κινηματογραφικού φιλμ που σύμφωνα με την κοινή γνώμη... κατακρεουργήθηκαν το 1992 .
1. Something’s Got to Give
Μπορεί μια ατελείωτη ταινία να έχει μείνει παρόλα αυτά στην ιστορία του κινηματογράφου; Ναι, αν πρόκειται για την τελευταία εμφάνιση της Μέριλιν Μονρόε. Πρόκειται για ριμέικ της ταινίας My Favorite Wife που λόγω συνεχών προβλημάτων δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Το 1962, κατά την περίοδο της παραγωγής της, η Μέριλιν Μονρόε μόλις είχε βγει από το νοσοκομείο έπειτα από μια επέμβαση και ήταν στα πιο αδύνατα της, καθώς είχε χάσει πάνω από δέκα κιλά. Αλλά τελικά αυτό δεν ήταν το μόνο πρόβλημα.
Από την πρώτη μέρα η Μονρόε καθυστερούσε ή δεν πήγαινε καν στα γυρίσματα και σύντομα ήρθε η οικονομική καταστροφή! Εκείνη απολύθηκε και η ταινία ακυρώθηκε. Λίγο αργότερα, η Μέριλιν βρέθηκε νεκρή σε μια μπανιέρα δίπλα σε δεκάδες χάπια…
Στο παρακάτω βιντεάκι, μπορείτε αν δείτε τα 10 πρώτα λεπτά της πιο διάσημης, ανολοκλήρωτης ταινίας στην ιστορία του Χόλυγουντ.
Στο Dark Blood ο Φίνιξ υποδύεται το «Αγόρι» που ζει σε περιοχή πυρηνικών δοκιμών περιμένοντας το τέλος του κόσμου αλλά έντεκα μέρες ήταν αρκετές για να φέρουν το τέλος της ταινίας αυτής.
Χρειαζόταν μόλις 11 μέρες για να ολοκληρωθεί και τώρα τα δικαιώματα αλλά και τα πλάνα ανήκουν αποκλειστικά στον σεναριογράφο της, Τζορτζ Σλουίζερ, ο οποίος ενδέχεται να χρησιμοποιήσει τα πλάνα σε μελλοντικό ντοκιμαντέρ σχετικά με τη ζωή του Ρίβερ Φίνιξ.
4. Καλειδοσκόπιο
Άλφρεντ Χίτσκοκ
Αν το συγκεκριμένο φιλμ είχε ποτέ γυριστεί, σίγουρα θα ήταν το πιο σκοτεινό, το πιο βίαιο θρίλερ δια χειρός Άλφρεντ Χίτσκοκ. Το story του; Ένας κατά συρροή βιαστής και δολοφόνος που σε μια σκηνή μάλιστα επιτίθεται σε γυναίκα αστυνομικό. Η πρωτοτυπία; Εν έτη 1971 ήθελε να χρησιμοποιήσει κάμερα χειρός και φυσικό φωτισμό.Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι όλη η ταινία θα ήταν γυρισμένη από την πλευρά του ψυχοπαθή, ο οποίος ήταν όμορφος και … ευαίσθητος χαρακτήρας.
Ο ίδιος ο Χίτσκοκ είχε ενδοιασμούς, γιατί πίστευε ότι μερικές σκηνές θα σόκαραν ιδιαίτερα το κοινό. Κάτι παρόμοιο σκέφτηκαν και οι παραγωγοί των στούντιο MCA, αφού απέρριψαν το project επειδή ο πρωταγωνιστής (ο Χίτσοκ ήθελε για τον πρώτο ρόλο τον Ντέηβιντ Χέμινγκς ή τον Μάικλ Κέιν) ήταν πολύ… αποκρουστικός.
Αν σε κάποια σημεία σας θυμίζει το Frenzy, είναι επειδή ο Χίτσκοκ χρησιμοποίησε κάποιες από τις ιδέες αυτές για την επόμενη ταινία του.
Τα μόνα original απομεινάρια του χιτσκοκικού δημιουργήματος είναι μια σκονισμένη κασέτα χωρίς ήχο, διάρκειας μιας ώρας.
3. Ναπολέων
Στάνλεϊ Κιούμπρικ
Το 1968 ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ άρχισε να καταπιάνεται με την πραγματοποίηση του σκηνοθετικού του οράματος: να γυρίσει μια επική βιογραφία του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, με τον Τζακ Νίκολσον στον πρωταγωνιστικό ρόλο.Ο Κιούμπρικ είχε «ψύχωση» με τη ζωή και το έργο του Ναπολέοντα και καθώς δεν είχε γίνει κάποια ιδιαίτερα εμπνευσμένη προσπάθεια αφήγησης στη μεγάλη οθόνη, ανέλαβε το δύσκολο αυτό έργο ο ίδιος.
Ήθελε να αποτυπώσει στη μεγάλη οθόνη ολόκληρη τη ζωή του αυτοκράτορα και για αυτό χρειάζονταν μεγάλα χρηματικά ποσά και 50 χιλιάδες κομπάρσους!
Ο σκηνοθέτης δούλεψε πάνω στην ταινία για δύο χρόνια, συνεργάστηκε με ιστορικούς αναλυτές, συγκέντρωσε σχεδόν 15 χιλιάδες φωτογραφίες της περιόδου για να μείνει πιστός στα γραμμένα. Έφτασε ακόμα στο σημείο να «πείσει» του ρουμανικό στρατό να του «δανείσει» χιλιάδες από τους άντρες του για τις ανάγκες των σκηνών μάχης.
Το όνειρο του ναυάγησε, όταν το 1969 τα στούντιο MGM δεν δέχτηκαν να στηρίξουν οικονομικά το έπος του. Απογοητευμένος, ο Κιούμπρικ άλλαξε στούντιο, «μετακομίζοντας» στην Warner, και άρχισε να ασχολείται με μια άλλη … ταινιούλα μικρότερου budget, το Κουρδιστό Πορτοκάλι.
2. Δον Κιχώτης
Όρσον Γουελς
Ο Όρσον Γουελς στην πολύχρονη καριέρα του άφησε πολλές ταινίες του χωρίς τέλος, αλλά ο Δον Κιχώτης ήταν σίγουρα το «απωθημένο» του. Εμείς μπορεί να είδαμε μια παραλλαγή του το 1992 από τον Τζίζους Φράνκο, που υποτίθεται ήταν η ολοκλήρωση του οράματος του Γουελς, αλλά στην πραγματικότητα οι δύο ταινίες δεν μοιάζουν σε κανένα σημείο.Για δεκαετίες, ο ταλαντούχος σκηνοθέτης γύριζε την ταινία όποτε έβρισκε λεφτά για να τη χρηματοδοτήσει. Το 1955 έκανε μερικά γυρίσματα στο Μεξικό και για τα επόμενα χρόνια ταξίδευε μέχρι την Ισπανία και την Ιταλία για να πάρει τα απαραίτητα πλάνα, συγκεντρώνοντας το καστ και τα συνεργεία όποτε εκείνος μπορούσε και ήθελε.
Ο ίδιος είχε πει αστειευόμενος, ότι αν ποτέ κατάφερνε να ολοκληρώσει την ταινία δεν θα την ονόμαζε « Δον Κιχώτη» αλλά « Πότε θα τελειώσεις των Δον Κιχώτη;».
Το 1985, μερικούς μήνες πριν το θάνατό του, είχε δηλώσει ότι «όπου να’ ναι το τελειώνω», αλλά το έπος του παρέμεινε αποτυπωμένο σε αμέτρητα «βουβά» μέτρα κινηματογραφικού φιλμ που σύμφωνα με την κοινή γνώμη... κατακρεουργήθηκαν το 1992 .
1. Something’s Got to Give
Μπορεί μια ατελείωτη ταινία να έχει μείνει παρόλα αυτά στην ιστορία του κινηματογράφου; Ναι, αν πρόκειται για την τελευταία εμφάνιση της Μέριλιν Μονρόε. Πρόκειται για ριμέικ της ταινίας My Favorite Wife που λόγω συνεχών προβλημάτων δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Το 1962, κατά την περίοδο της παραγωγής της, η Μέριλιν Μονρόε μόλις είχε βγει από το νοσοκομείο έπειτα από μια επέμβαση και ήταν στα πιο αδύνατα της, καθώς είχε χάσει πάνω από δέκα κιλά. Αλλά τελικά αυτό δεν ήταν το μόνο πρόβλημα.
Από την πρώτη μέρα η Μονρόε καθυστερούσε ή δεν πήγαινε καν στα γυρίσματα και σύντομα ήρθε η οικονομική καταστροφή! Εκείνη απολύθηκε και η ταινία ακυρώθηκε. Λίγο αργότερα, η Μέριλιν βρέθηκε νεκρή σε μια μπανιέρα δίπλα σε δεκάδες χάπια…
Στο παρακάτω βιντεάκι, μπορείτε αν δείτε τα 10 πρώτα λεπτά της πιο διάσημης, ανολοκλήρωτης ταινίας στην ιστορία του Χόλυγουντ.
www.psaxtiria.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου