Salar de Uyuni - Η απίστευτη θάλασσα αλατιού.

Πρόκειται για τις μεγαλύτερες αλυκές του κόσμου. Ονομάζεται Salar de Uyuni και βρίσκεται στην Βολιβία.

Αυτό το μέρος είναι πραγματικά τεράστια. Είναι πάνω από δώδεκα χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, γεγονός που την καθιστά τη μεγαλύτερη επίπεδη έκταση με αλάτι στον κόσμο. Για να πάρετε μια ιδέα του μεγέθους, είναι 5 φορές μεγαλύτερη από την διάσημη Bonneville επίπεδη έκταση αλατιού στις ΗΠΑ. Έχει επίσης τον τίτλο της υψηλότερης θάλασσας αλατιού, αφού βρίσκεται σε ύψος τρεις χιλιάδες επτακόσια μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Το Salar de Uyuni είναι ότι απέμεινε από μια προϊστορική λίμνη. Η προέλευση του Uyuni μας πάει πίσω, περίπου σαράντα χιλιάδες χρόνια. Τότε, αποτελούσε μέρος της τεράστιας προϊστορικής λίμνης Minchin. Με τον καιρό η λίμνη στέγνωσε, δημιουργώντας δύο μικρές λίμνες που εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα. Η Uru Uru και η Poopó. Όλη η υπόλοιπη έκταση, αποτελεί τις αλυκές Salar de Coipasa και Uyuni.

Θεωρείται ότι η ποσότητα αλατιού που περιέχουν οι δύο αυτές αλυκές είναι δέκα δισεκατομμύρια τόνοι. Κάθε χρόνο, περίπου είκοσι πέντε χιλιάδες τόνοι διακινούνται από τον συνεταιρισμό που εκμεταλλεύεται το αλάτι της περιοχής.

Η περιοχή βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της χώρας και παρόλο που είναι εξαιρετικά απομονωμένη, η Βολιβιανή κυβέρνηση προσπαθεί να ενθαρρύνει τον τουρισμό στην περιοχή. Επειδή είναι κοντά στην κορυφή των Άνδεων, δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να γίνει τουριστική διαδρομή για τους λάτρεις της περιπέτειας.

Αυτό το καταπληκτικό "δέντρο", που υπάρχει στην περιοχή, είναι φτιαγμένο από πέτρα! Η διάβρωση από το αλάτι για χιλιάδες χρόνια, έχει δημιουργήσει αυτό το εκπληκτικό γλυπτό, δείγμα του τι μπορεί να κάνει η φύση όταν έχει "κέφια".

Όταν βρέχει (κάτι που συμβαίνει μερικές φορές, ακόμη και σε αυτό το υψόμετρο), τότε συμβαίνει κάτι μαγικό. Οι αλυκές γίνονται ένας τεράστιος καθρέφτης. Το φαινόμενο αυτό, είναι γνωστό στους αστροναύτες και το χρησιμοποιούν λόγο της ιδιαιτερότητας του.

Χρησιμοποιείται ως στόχος για τη βαθμονόμηση και δοκιμή στους αισθητήρες των συστημάτων τηλεχειρισμού για δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά. Γιατί; Γιατί είναι μια μεγάλη, πολύ μεγάλη και απίστευτα λεία επιφάνεια, -όταν καλύπτεται με νερό-, καθιστώντας την ιδανική για την εργασία αυτή λόγο της ανακλαστικότητα της.